Online Üye
Online Ziyaretçi
AŞK BACAYI SARDIĞINDA
Güneş gizlenir buluta
Gül yüzünü gördüğünde
Hayaller düşer umuta
Aşk bacayı sardığında
Aşka çizilirse sınır
Bülbül gülü sende tanır
Sümbül kendinden utanır
Saçlarını ördüğünde
Ayaz vazgeçer tacından
Yıldızlar yanar acından
Ay kızarır utancından
Sen mehtaba vardığında
Yanaktaki ballarından
Gün kızarır allarından
Kiraz düşer dallarından
Dudağa ruj sürdüğünde
Gurbet verirken gözdağı
Rüzgâr okşuyor başağı
Kader başa örer ağı
Hasret kalbi burduğunda
Yorulur yorgun yürekler
Gözler yollarını bekler
Sarsılır yer ile gökler
Yar aklına vurduğunda
Gündüz sessizce savuşur
Efkâr akşamla boğuşur
Yâre mahşerde kavuşur
Yorgun kalbi yorduğunda
İbrahim COŞAR