MENİERE

 

Nerden nasıl girmişse dertlerin üçü beşi

Savaştığım derdimin dünyada yokmuş eşi

Dilerdim ki soğuk bir rüzgâr essin tenime

Söndürsün içimdeki sönmek bilmez ateşi

 

Meniere diye bir dert hiç duymuş muydun ana?

Senden sonra dünyayı zindan eyledi bana

Hayattan bıkılır mı, inan bıktırdı beni

Cana çık der mi insan, “Çık git!” Diyorum cana

 

İnan kor ateş bile insanı böyle yakmaz

Sarmaşık otu gibi yakalarsa bırakmaz

Tabiplerde çaresiz Meniere atağına

Tüm dertleri unuttum, bu dert aklımdan çıkmaz

 

Her atak da artıyor işitmemde zahmetim

Türkünün tınısını dinlemeye hasretim.

Hakk yapımı bozuldu kul yapımına kaldım

Kula minnet ettikçe dökülüyor tüm etim.

 

Ne zaman ne yer bilir, zamansız çıkıp gelir

Coşari, böyle derdin nesine güvenilir

Rabbim hiçbir kimseyi çaresiz bırakmasın

Her derdin çilesini derdi çekenler bilir

 

11.11.2025/Samsun


İbrahim COŞAR

( Meniere başlıklı yazı İbrahim COŞAR tarafından 21.11.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu