ÖLÜM SESSİZLİĞİ
Varın öldüğümü siz yâre söyleyiverin
Gelmese bile bir gün olsun yasımı tutsun
Duymamış ise birkaç kere söyleyiverin
Gelsin de istiyorsa beni sonra unutsun
Eminim üzülecek zamansız gidişime
Bel ki de kızacaktır böyle terk edişime
Sözümde duramadım diye gönül eşime
Sitemler ede ede yüreğini avutsun
Kızıp gözün üstüne indirirken kaşını
Gediğine koymayı sever sözün taşını
Mutlak unutmamıştır kendi terk edişini
İster bağrına bassın ister elle bir tutsun
Hasreti sebep sayıp öyle koymuşlar tanı
Ölümün sessizliği kaplamış dört bir yanı
Affetsin sessiz sessiz musallada yatanı
Hakkını helal etsin kırgınlığını yutsun
Bülbül suskun kalmışsa
gülünden sessizliği
Coşari’nin gördüğü
zulümden sessizliği
Ayrılıktan değil de
ölümden sessizliği
Bağrına taş bassın da acısını uyutsun.
12.08.2023/Samsun
İbrahim COŞAR