Online Üye
Online Ziyaretçi
Platin saçlı Veronika
Gece güzeli olmak üzeresin
Çığlıklarını sergilediğin sesin neden bu kadar tiz?
Oysa çok iyi görünüyorsun
Bak işte
Güzelliğinin karşısında iki büklüm oldu yeşil çiçek
Sen yoksun diye iki kadehe indirdim zevkleri
Gözlerimi tırmalıyor gökdelen şehri
Enginlere gidelim bu gece
Ruhu şad olsun salon beylerinin
Bu vakitler yosma kadınların vakitleri
Ulu orta yosmalık yapıyor her biri
Ölülerin evinde sohbet ediyorlar
Ne diye?
Veronika, her sabah güneşi görmekten sıkılmadın mı?
Nesi var kalbinin?
Yağmur atıştırıyor yastığıma ve sen uykumun tam ortasında kapıya koşup yere kapanıp ağlıyorsun
Ağlama !!
Ne acayipsin Veronika
Platin saçlarını örmelisin
Yağmurda yalnız yürümelisin
Ve içerden fethetmelisin aşkı
Kim çaldı takunyaları kırmızı masalından?
Hadi söyle
Kuşun kanadını getir
Hava karanlık
Everest’e çıkışımız ne zaman
Cesaretini ve cüretini kan damarlarında taşıyorsun
Bu şiirde bütün oklar seni gösteriyor
Hayat bir travmadan kalan hayal eskisi
Sana bakarken unutmak mümkün değil gülüşünün tazeliğini
Bana veda etmeye mi geldin?
Peki, o zaman git
Kendine yeni bir gölgelik edin
Fareleri sevmeyi unutma
Bırak biraz inceldiği yerden kopsun hayat !!
Munise Senem UÇAR
( Şiiri yorumlayan ve Şiire nefes olan tulayaslan_cancersoldiers-aslan Şaire'ye çook çok teşekkür ile... )