BENİ NEREYE GÖTÜRDÜN SEVGİLİM
Ne çok şeyi götürdün giderken bilsen
Hep sesinde kaldı kulaklarım
Son bakışında gözlerim
Dokunamadığı için isyanlarda ellerim
Ne çok şeyi götürdün giderken bilsen
Gittin gideli bilmiyorum ben kimim
Mevsimler döndü senden sonra
Gündüzler geceleri kovaladı yine
Güldüğüm de oldu hem sonra ağladım da
Yaşıyor gibi yaptım
Hiç yaşamadım oysa..
Hani
Dört yolun ucunda karşılaşmıştık seninle
Baştan aşağı mavi giyinmiştin
Gökyüzü indi zannetmiştim yere
Uçuyor muydum neydim
Sevinçlerime ortak olmuştu kuşlar
Seni görmeden önce minik serçeydim
Senden sonra kartal oldum
Yalnızlığa kilitlendim
Bulanık aşklar hiç çekmedi dikkatimi
Ben aşkı yalnız senden dilendim
Ne çok şeyi götürdün giderken bilsen
Hırçınlığıma şeffaf hüzünler beledim..
Tahta kapım
Ensemde antik kralları andıran soluğun
Ölmek ne demekti sevgilim ya yaşamak ne demek
Sen hiç yaşadın mı bu duyguyu
Uçtuğunu zannederken yerin yedi kat dibine girmek
Yaşamayı hiç bilmedim işte bunun adı ölmek
Ahh.. Şimdi bıraktığın bu kadın
Kartal kadar güçlü serçe kadar savunmasız
Öyle bir gittin ki yine Ağustostu aylardan
Farksızım bil ıssız koylardan
Ne çok şeyi götürdün giderken sevgilim
Bahtsız başım
Yalnız seni değil seninle beni de yıllar önce uğurladım..
Canan SERGÜL 🐛