Online Üye
Online Ziyaretçi
Unutulmaktan geliyorum.
Seyir defterim karalanmış,
Dümenim iki büklüm;
Limanım yas içinde...
Korkmuyorum!..
Zaten dökülmüş boyam...
Kirlenmiş ellerinizle
dokunabilirsiniz bana...
Merhamet için de en az yedi tane
gökyüzü lâzım.
Bir çift göz yetmez hâlime
ağlamaya...
Biliyorum...
Bir numaralı firârisiyim
ayrılığın...
Aramayın artık...
Teslim oluyorum!..
Polis telsizlerini de işgal etmeyin
boşuna!..
Bi' yalnızlık suçu işledim daha adım
konmadan...
Âkîbetim yazılmış bir günde...
Hayallere şah-mat oldum boyuna...
Tek hamlede!..
Kaç mahpus varsa sıradan gün verin
birer birer...
Tükensin ömrüm!..
İsyan etmiyorum!..
Boyun eğmesini öğrendim bu defâ...
Özür dilemesini de...
Her güzel olanı dile getirdikçe;
Hep dilimi sürgüledi zaten hayat...
Şimdi umurumda mı?
Kim söylerse söylesin artık
mutluluktan şarkı...
...ve nereye vurursa vursun ayın
şavkı!..
...
Bu ayrılık, vakitsiz gelen bir bela gibiydi...
Bir dilberin dudağındaki veda; bir şehrin sokağındaki sela gibiydi...
_/' İbrahim Halil MANTIOĞLU '\_