Her geçen gün aramıza pırıl pırıl genç, yaşlı arkadaşlar katılıyor. Görebildiğim kadarıyla da öğrenmeye açık, kendiyle barışık hevesli arkadaşlar. Bilgi; paylaştıkça büyür. Belki bir tutam benim bu amatör karalamalarım kendilerine faydalı olabilir diye ortalama yılda birkaç kez tüm sitemizle bu çalışmalarımı paylaşırım, akademik bir değeri yok ama yaklaşık üzerinde onbeş yıldır çalıştığım konular bunlar. Umarım faydam olur.
Evde kal hece çalış, virgüle yedi hece
Takiben aynen devam, bu " yedi artı yedi "
Kafiyemiz tam olsun, iki harfli bilmece
Şimdilik ayak dursun, biri uyak mı dedi ?
Halk edebiyatında “ uyak ”, ayak demektir
Artık kafiye uyak anlam olarak tektir
En az “di” hecesini, kıta sonuna sektir
Çekinme bol bol dene, parayla mı adedi ?
Fiile ekse “ redif ”, isim köküyse uyak
Bu “di” dediğim hece, detayına sonra bak
Ses benzeşmesi, görev, anlamına selam çak
Haydi yine “di” lazım, altta bekler komedi
Unutma ilk üç dize, uyak alta inmeli
Sadece teknik olmaz, manası bilinmeli
Bahara yazsan misal, muzipse silinmeli
Sosyal mesafe var ya, Mart’ı unuttu kedi :))
Gerçekten çok kolaydır, hece, kafiye, durak
İnan istersen olur, üşengeçliği bırak
Hem hece hem serbestle, sitemiz kalmaz kurak
Yazar isen edebi, fikrin kalır ebedi
Yine de zor gelirse, sadece heceyi say
Her mısra eşit olsun, sonra kafiyeyi yay
Bir de örtüştürürsen, oldu da bitti vay vay
Durak bir dahakine, her okuyan belledi
Say, yay, vay’daki “ay” lar " tam kafiyeye " örnek
Hepsi kelime kökü, değil herhangi bir ek
Üç söz lüks ikisi şart, dersek kel alaka “tank ”
Al sana “ yarım uyak ”, harf harf ansiklopedi :))
Göz korkmasın hesabı hep “di”ye yoğunlaştık
Basite odaklanıp, “edi”yle zoru aştık
Yavaş yavaş amaca, tebessümle ulaştık
Hece hece üreyip, tekniğimiz türedi
Neden kıta sonunu “edi” ile bitirdik ?
" Zengin kafiye " yapıp , tam uyağı yitirdik
Dokuz kıta yazarak, izahatı yetirdik
Daha da uzatırsak, sonumuz trajedi :))
Ha ha ha şaka yaptım, accık daha bekleyin
Yok öyle beleş bilgi, biraz parmak tekleyin
Uyak şemamız “ koşma ”, dağarcığa ekleyin
Mana ve teknik mühim, olmaz Büdü ve Edi
Pek bilmiş bilmiş yazdım, harbi yüzüm kızardı
Ama hiç paylaşmasam Sami abim kızardı
Mangalda küller bitti, köfteler zor kızardı
Dam üstünde saksağan, şair ayvayı yedi
“ kızardı “lar “cinas ” tır zira anlamlar farklı
Mesela biri garplı, öbürü ise şarklı
Böyle de kıvırırım, mısralar yandan çarklı
Şimdi de üç ses aynı, bunlara da “ tunç “ dedi
Kim diyecek ben tabi, başka cinas var m’ola ? (*)
Arayın bulun bakem, buyrun size bir mola
Heceler sarhoşladı sayfaya dola dola
Sürç-i lisan affola, vaktimiz taneyledi
MCU :)
(*) Türkülerimizde sıklıkla tesadüf ettiğimiz “varmola” okunuşlu “ var mı ola” kelime öbeği - yazım dilinde “ ma, me, mı, mi, mo, mö, mu, mü” soru ekleri olması sebebiyle ayrı yazıldığı için - ve fakat kendinden sonraki kelime ile de birleşmesi nedeniyle T.D.K. imla kurallarına göre böyle yazılıyormuş. Ben de şiiri yazarken hata yapmayayım diye araştırdım ve henüz öğrendim : )) Tabii ki üç hece sayılıyor.