☆ GİTTİN ☆

 

Düşlerimi kâğıt gibi,

Yangınlara atıp gittin.

Senin için çarpan kalbi,

Acımadan satıp gittin.

 

Bitmedikçe yalanların,

Dostu oldum isyanların.

En düzenbaz insanların,

Ellerinden tutup gittin.

 

Taş duvarlar gelse dile.

Son bulmadı bende çile.

Gülmek kolay olsa bile,

Kaşlarını çatıp gittin.

 

Nerde duru sabahların?

Adı çıkmış siyahların.

Üstü kirli günahların,

Kucağında yatıp gittin!

 

Parçalandım dilim dilim.

Dertli sazım, tutmaz elim.

Hüzzam çalar gayrı telim.

Gönlüme âh katıp gittin!

 

Elbet gelir dert başına.

Sen değmezsin gözyaşına.

Kibirlenme hiç boşuna.

En diplere batıp gittin!


...


Bir keman tınısına hasret dolaştım aşk pazarında...

Ellerin bir ömrün bestesini tutuyordu...

Sen notalarını benden esirgedin ama;

O şarkının güftesi yüreğimde yatıyordu...


_/' İbrahim Halil MANTIOĞLU '\_

( Gittin başlıklı yazı İbrahim Halil MANTIOĞLU (TÖVBELİ) tarafından 8.07.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu