Online Üye
Online Ziyaretçi
Gözyaşına bandırılmış şiirlerin sayhalarında tuz serpiyorum yaralarıma
Takılınca gülüşlerin gözlerimin kanlı sularına
Kül oldu savruldu kalbim
Gülüşlerin kıyısında nutkum n’açar
Bozguna uğramış tövbelerin nedametliğinde dudaklarımın çoraklığından sıyıramıyorum ismin kabuklarını
Bahar günüm sensiz kilit vurdum kalbime….
Eritti hercai yangının içimin katman katman surlarını
Hasretin dil ve dudaklarımda sükût
Dolunay hüznü papatya yaprağı gülüşlerin de yakamoz
Kahrımı kuşandı arz
Dokundu gönlüm her iklimine yokluğun
Güzelliğinden karardı gün
Ey makbulüm, kabulüm..!
Sancılandı sensiz zaman
Hüsran yağdı yağmurlar
Her lâhza her saat güz
Sensiz dilden kesildi gururum
Hasretin tenimi değil
Cayır cayır yaktı da ruhumu
Vazgeçemedi gözlerim seni ağlamaktan...
Tiryakiliğinin merasiminde tabiat kirpik eteklerinde üryan
Sana benzemeyen deniz fersah fersah çöl
Sensiz soldu gönlüm naçar hisleri
Ey merhametime emanet..!
Aşk kana kana susamaktır çoraklaşana dek
Kapatsan da sevdama yüreğini
Bil ki vazgeçemiyorum seni sevmekten...
20242806
Hasret vebasından çürüdü dudaklar...