Online Üye
Online Ziyaretçi
Kıskandım bazen
Bir çocuğun karanlık korkusunu
Bir annenin yarım kalan uykusunu
Yıkılmaya yüz tutmuş duvarların
rutûbet kokusunu
Çok mu şanslıydım yoksa?
Bu hayat sınavında başarılıydım her
daim
Dert adına çalıştığım yerden geldi sorular
Gözyaşı israfı yapmayın artık yeter!
Artıklarınızla bir mendil ıslanır
ancak...
Ben ağlarsam eğer;
İçinizdeki çocuğun hayali biter...
Yıkılır koskoca bir lunapark...
Ne içinde sağlam bir salıncak kalır;
Ne de rengârenk bir oyuncak
Kıskandım
Yeminler bozulduğunda bir şansı daha
olanları
Üstüne defalarca söylenen yalanları
Hakikatten uzak kalanları
Bıkmadım mı sanıyorsunuz?
Dalga dalga ruhuma vuran hüzün
deryasından
Belki de haklısınız
Bu kahpe düzende sicilim yosunluydu
biraz!..
Göremeden suyun durgun yüzünü...
Vaktinden erken geldi infaz
...ve hafifçe ıslanmadan bedenim
yandı alaz alaz!..
Yine de en çok ölümü kıskandım
Simsiyah rengini
Sonsuz istirahatini
O tertemiz sadakatini kıskandım
_/' İbrahim Halil MANTIOĞLU '\_