Mızrak gibi saplandı yine vehim çıkmazı, Çöktükçe ıssız gece azar nefsin marazı.
Gemlenmez beygirdir o, hiç kalkmaz otağımdan,
Uykular zehir olur, kaldırır yatağımdan.
Doru tay edasıyla asi başa saklanır,
Umarsız saf aklımı kökünden esir alır.
Bir tutsam edepsizin savrulan yelesinden,
Söküp atsam ruhumun inleyen hanesinden.
İnsandır! Beşer şaşar, âlim olan da şaşar,
Bunca canlı ve cansız, zâhirde YÂR'e koşar.
Utan, ey! sefil soluk ,utan hem de çok utan,
Utan ki, soludukça YÂRi edersin beyân.
Bin yüzlü yüzsüzlüğüm! Düş artık suratımdan,
Ecel, geldi gelecek, boşa yedin etimden.
Göz kırpmalık bir anda çeker gider son nefes,
Azığını koydun mu? bomboş kalmasın kafes.
Fikir, izân, şiraze sapır sapır dökülür,
Hesap hesap üstüne zerre zerre çekilir.
N'olur vehim içinde kalma iradem, uyan!
Asır, fetret asrıdır, HAKK yolundan ayıran.
Bu asır ki, insanı insanlıktan çıkarır,
Asıl azar, bal kokar, geriye kovan kalır.
Boş kovan bir pul etmez, kuru tahta nihayet,
İmandır kalbin balı ,arı HAKK'ı işaret .
Arada aynaya bak! Simada ne yazılı,
Düşün çıplak alında neler neler çizili.
Perdeler çekilince çarşaf çarşaf açılır,
Nefsin azı dişleri uluorta saçılır.
Çekme ya RAB perdeyi, henüz yarı ehilim,
Kandım beygir nefsime, ben cühelâ, cahilim.
Kabahâtler tükürür yüzüme tokat tokat,
Cihan'a sultan olsam, aman verir mi Sırat.
Nice keşkeyi, aahı desteledim küfede,
Kader, baş-göz üstüne, yürüyorum ebede.
O küfe dökülünce kıyametim kopacak,
Bırak kızı, oğul'u, akibetim n'olacak.
Biliyorum! yolcuyum, yollar günah bezeli,
Ne dur vardır, ne durak, bu gidişler ezeli.
Beşikten mezara dek, yolculukmuş asl olan,
RABB'im! akıl, şuur ver, yok ki bu handa kalan.
