Haramzâde olduk, gözlerimiz aç,Garip küfesinden keseriz haraç.
Artık menziline gitmiyor araç,
Tekerlek çamura çöküyor dedem.
Hayırlı işlerde olmaz bezimiz,
Çakal suratında asıl yüzümüz.
Deve boynu gibi, doğru sözümüz,
Dil var, kıvrım kıvrım şakıyor dedem.
Üç beş cühelanın öter borusu,
Şimdi pek kıymetli it'in derisi .
Tezekte tüneyen eşek arısı,
Her gün ensemizden sokuyor dedem.
Kuruş etmez oldu alın terimiz,
Harmanı görmeden gider darımız.
Türlü sebeplerden açık aramız,
Geçim gırtlağmıızı sıkıyor dedem.
Kazık atar oldu kardeş kardeşe,
Karga güle kondu bülbül'se leş'e.
İzân terazisi yerde ters köşe,
Mantık şiarından çıkıyor dedem.
Gönül peteğinin yitti arısı,
Vicdanın sesini duymaz birisi.
Akıllılar oldu köyün delisi,
Millet şaşkın şaşkın bakıyor dedem.
Kerpiç evler göçtü, kaldı sövesi,
Gelenler hep sordu! yurdum neresi?
Hazan yağmurların tam da sırası,
İnsan sicim sicim döküyor dedem.
Geçti artık dedem o eski çağlar,
Saçaklardan sarkan gölgeler ağlar.
Beynimin içinde ölüler sağlar,
Sanki ruhumuza okuyor dedem.
(
Dedeme 2 başlıklı yazı
ali-gorgan tarafından
15.08.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
