Genç Bir Afgan Kadın Şair Den
/ Anısına Saygıyla
GENÇ BİR AFGAN KADIN ŞAİR' den:
"Ağzımı açacak hevesim yok.
Ne söyleyeceğim ki?
Anlatsam da anlatmasam da
hor görüleceğim
bu çağ tarafından
Balı nasıl söyleyeceğim?
Dilimde zehre döndü–
Yazık! Gem vurdu ağzıma despotlar
Ağlasam da gülsem de,
yaşasam da ölsem de
kederimi paylaşacak kimsenin olmadığı
bu dünya sağ olsun
Keder, acz, pişmanlıklar ve ben.
Bu hapishanenin köşeleri
Ben boşuna doğmuşum,
ağzım mühürlenmeli.
Ah kalbim!
Baharın geçtiğini biliyorum ve neşesinin de
Ama nasıl uçabilirim
bu kırık kanatlarla?
Bunca zaman sessiz olsam da
unutmadım şarkı söylemeyi
Çünkü şarkılarım kalbimin tenhalığında fısıldadı
Bu kafesi parçalayacağım bir gün,
onun korkunç ıssızlığını
Zevk şarabını içeceğim,
şarkı söyleyeceğim
bir kuşun baharda yapması gerektiği gibi
İnce dallı bir ağaç olsam da
her rüzgarda titremeyeceğim
Ben bir Afgan kızıyım –
feryadımı haykıracağım,
sonsuza dek dokuyacağım onu."
Nadia Anjuman(*)
Çev: Fatma Nur Türk
........................................................................
(*)1980 - 2005
2001’de Taliban devrildiğinde 21 yaşındayken Herat Üniversitesi edebiyat bölümüne girdi. 2002 ‘de mezun olduktan sonra “Gul-e-dodi” (“Duman Çiçeği”) adlı ilk şiir kitabını kitabı yayımlandı.
İkinci şiir kitabı (“Endişelerin Bolluğu”) hazırlanırken çevresi ve ailesinden etkilenen kocasının sert tepkisiyle karşılaşarak öldürüldü.
(
Genç Bir Afgan Kadın Şair Den başlıklı yazı
Ali Arslan tarafından
14.09.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
