Karlar da yağar sessizce 

Düşler gömülür her gece.

Ağaçlar insan misali,

Hayal kırıklı düşlerde

İki ruhun soluk sesi,

Saklar içte derin nesi.

Bir dal kırık, bir kalp suskun,

Gizlenmiş hasretin izi.

Gözler yerde düşler solmuş

Gölgelerden ışık dolmuş.

İki yalnız, iki ağaç,

Aynı dertle boyun eğmiş.

Savrulunca rüzgâr esse,

Çöker hüzün her nefeste.

Bir buluşma, bir ayrılık,

Gönüller de çoktan kırık 

İsmail Gökkuş