Veda
Şehrimin karanlık sokağında yürüyorum, sessiz;
Gecenin soğuğu içimde, adımlarım çaresiz.
Bugün usulca bıraktım ardımda seni,
Bir kez olsun bakamadığım o ıssız gözlerini.
Yolum düşer mi bilmem aklının kıyısına;
Sana varır mı bu yorgun kalbin izi?
Sen kim bilir hangi sevdanın baharında,
Hatırlar mısın hiç duymadığın titrek sesimi?
Belki bir gün bulursun beni ansızın,
Okumaya cesaret edemediğim kitabın,
Unutmak için altını çizmediğim satırlarında.
Ve orada dururum,
Yarım kalmış bir cümleye yaslanıp, savrulur gibi.
Ne sana yaklaşabilen,
Ne senden kopabilen;
Sessiz bir sızı olurum, adı konmamış bir hayalin içinde gizli.
(
Veda başlıklı yazı
Ruh-unâzenîn tarafından
30.11.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
