Niyâzımı gözyaşıma sakladım 
                                                                 Kalbime gül vurdu hastayım Verdâ
                                                                 Kimden devâ sorsam gamı kokladım
                                                                 Bağrıma tel vurdu sazdayım verdâ

  Âh dinlemez göğün yedi katını
  Her duân bir iksir sarıyor canı
 Boşaldı da yine gönül havanı
 Gözlerim sel verdi yazdayım verdâ
                                                                         Tutun gönül kör umudun ucuna 
                                                                         Aldırmadan tokluğuna acına 
                                                                         Dokun deli rüzgâr yârin saçına 
                                                                         Bir melek dil verdi yastayım verdâ
Çok güzeller yüreğimden kan içti
Genç ömrüme bin kat kefenler biçti
Bahçemden beyhûde baharlar geçti
Her yanım bel verdi dizdeyim verdâ   
                                                                             Bir nefes çığlıkmış deniymiş Dünyâ 
                                                                             Aldanma rengine sonu boş rüyâ 
                                                                             Leylî bakışların sundu da şifâ
                                                                            Saçların yel verdi hazdayım verdâ

                                 İbrahim Çam 30 NİSAN 2009
( Verdâ başlıklı yazı İbrahim Çam tarafından 1.05.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.