Bir rüzgardı esen doğduğum yerden
ayna kırıklarında kaldı uçsuz
hayallerim
yüzü kızarmayan duyarsız gülüşleri
önce resimlerde sonra bu şehirde
gördüm
çocukken kokladığım toprağın sıcağına
kırsalın ayazına kucağına
sevdalı düşleri
solduramadı
gönlümde
eylülün soğuk gülüşleri
niyetlerimiz koklanıyordu
ama bu şehirde değil seni sevmek
seni düşünmek bile yasaklanıyordu
nice seherlerden kuş sesi
nice dağlardan nazlı çiçekler seçtim
beyhûde kölelere sattım kendimi
adını söyledim de rüzgarın kulağına
koştum giremedim
ölümsüz sevda sularına
şimdi
kollarını göğe açmış
ulu çınarların yalnızlığı
yarım kalmış bir vuslat beklentisi
var bende
gözlerime yakıştırdığım sen
yasaklarla büyüdün gönlümde
02.07.2010 İbrahim Çam