Online Üye
Online Ziyaretçi
ha! gerşi..
gız da varıdı emme
bilmen o gayınnamın yanında
böyüdüğünden,
bilmen neden
Amada düşgünnüğüm bireş fazlaydı
onu yere-göğe sığdıramaz
gözümden ırmazdım[1]
üş ay geşdi geşmedi
dünneye bi o(ğ)lan daa getirdim
herif
“-ıramatlıg bobayın adını go(ya)can” dedi
…
“-ayıbolu” dediysem de
“-anam ö(y)le isdeyo”dedi
ben dutdurdum ille
“Amat” deye
Amat; da gayınbobamın bobasının adıymış
anasını bildiğinden mi ha! işde
emer galmış zati
emme hinci;…
Amat benim Amadımın adı
gayınım ıramatlıg,
Allah nur işinde yatırsın
bek bili(r) di öle şeyleri,
kimseye habar file etmeden
Amat ğoyvudu
ezeni okudu sağ gula(ğı)na
“-Amaat… Amaat…., Amaat.”
bi ta okudu
sol gulana üş defa
“-Amaat…, Amaat…, Amaat..”
deye ünnedi
“-ad dediğin mavı bi boncuk
Allah adıyna yaşatsın” dedi
öyleynen yeni böbe(ği)n adını da Amat ğoduk
Amat galdı getdi
yaşı benzemesin
aradan onca yıl geşdi,
ondan sonura daha
kaş dene da(h)a çocuğum oldu
emme Amat başkaydı,
Allah var;
zati hepisini “-Amat” deye gucakladım
Aamadım deyelek kogdum[2]
hinci dağdan-daşdan
eve geliyo olsam
evde Amat garşılacağ(ı)mış
gibi geli hala da(h)a
ötekinner böyüdü ğeddi de
sankı Amat üçünün içinde
ben taha yirmisindemişiyin gibi
gapıyı açıp bille göremeyinşe
başım bi hoş olu!
ha deyince kendime gelemen
bi defa uçunmuşuyun[3] işde
Amadım acıkmışdır deye
seğirdelek gelirin eve
gece yarıda gan-ter içinde gakarın
Amadım üsdünü aşmışdır,
yata(ğı)nı ıslatmışdır deye
Amat da nası
ıramatlık bobam gibi
apapbak sımalı[4]
ayınondördü ğibi
alma yanaklı
buyday benizli
payam ğözlü
ğözlerinin garası zından garası
ağı ak
ap-apbak
siyah sırma saşlı
kalem gaşlı
Guduretden[5]
bi Allah vereseğiydi
“gargaya yavrısı şahan geli” derler ya
öyle-böyle deği(l)
yalan deği
ötekinner de benim evladım
onnarı da ben doğurdum
emme
Amadım ırametlik
bi başgaydı.
ilk göz ağrımıdı
Amadımm
[1] ırmak/ırmamak/ıramamak: uzaklaştırmamak
[2] kokmak: kokladım
[3] uçunmak: daha önce yaşanmış bir şok(panik)un tekrarlanması
[4] sıma/sima: çehre, yüz, bakış, yüz hatları
[5] Kudretden: Yaratılışdan