Online Üye
Online Ziyaretçi
gakdı-dutdu ordaaan
güçcük gayınımı seğirtdirmiş
“Danacı Hoca”yı ünnetmiş[1]
“-bu yaz ıscağında
ölü beklemez” dediler,
şişerimiş,
ağşam garannığı da
çökdüm-çöküyon derkene
duyan gonşu ğarılar
evlerindeki sudandır gari öyle ya
helkelerinnen su ğetirmişler
yümeye
hemen gakdılar, duttular
gazana iki-üş helke su vurdular
sankı Amadım…
mükellef adam mı,
.. el gadak bişiyidi zati
nettiler,
nası(l) etdilerise, yudular
fene sarıp sarmaladılar
gayınnam vermiş öyle ya
bobası gucakladı namazlayna(n)
defnetmeye ğetdiler
Amadımı gara toprağa verividiler
gara topra(ğı)n altına yatırıvıdılar
geldiler
hoca yokarı çıkmadı bile
“-ahşamı gaçırdık, heş değilise
yasdıya[2] bari etişeyin deye
ertesiğün vardım
elimine gomuş gibi
Goca Payamın annacındakı
garaçalının gıyıcığında
çalının guytusuna
bi arşın uzunnuğunda
adı üsdünde çocuk mezeri
çevrikledim[3] etirafını
gırandakı daşlarınan
oğşadım toprağını
bildiğim dovaları
okudum üfledim
toprağını
oğşadım
daşını oğşadım
Amadımın…
bi fakıt
öylecene gala-galmışıyın
fakıt ne fakıt oldu
kim bili hankı dovayı
kaş kere okudum bilmeyon
hanı ağıdı nası yakdım
ordan eve na zaman
nası ğeldim
bilmen
gözümün öğündedir hala
toprağın garası
ıslağı
başındakı goca daş
oğşaya oğşaya bi galdım
o goca daş kıı
garaçalının içinde galdı
…..
galdı-ğetdi
orda bekledi
bekledi durdu Amadımm
bekledi durdu beni
zabbah-ağşam