Yeryüzünde birçok þairin, yazarýn þiirleri, öyküleri, romanlarý, yabancý dillere çevrilmiþ, kendi ülkesi dýþýnda yayýmlanmýþtýr ama… Galiba yalnýzca bir gazetecinin, bir “gazete köþe yazýsý” birçok yabancý dillere çevrilmiþ ve kendi ülkesi dýþýnda birçok ülkede de yayýmlanmýþtýr. O gazetecinin adý Elbert Hubbart, o köþe yazýsýnýn baþlýðý ise “Garcia’ya Mektup” tur.
Elbert Hubbart’ýn bu yazýsýnýn yüz yýl boyunca çeþitli ülkelerde yapýlan baskýsý, yüz milyon adedi aþmýþtýr. Tüm meslektaþlarýna örnek oluþturacak bir olgunluk düzeyindeki bu Amerikalý gazetecinin, “Philistine” adlý aylýk bir derginin 1899 Þubat sayýsýnda yayýmlanan bu yazýsý, hiçbir olaðanüstü özelliði olmayan, sýradan bir çavuþun görev sorumluluðunun öyküsüdür.
Hubbart’ýn “ Garcia’ya Mektup” undan etkilenen ilk kiþi, New York Merkez Demiryolu Ýþletmesi yöneticilerinden George Deniels oldu. Bu yönetici, “ Philistine” dergisindeki yazýyý Genel Yönetmenine okuduktan sonra ondan, bu yazýyý çoðaltýp tüm demiryolu çalýþanlarýna daðýtmak için izin istedi. Ýstediði izni aldýktan sonra “ Garcia’ya Mektup” u beþ yüz bin adet bastýrdý ve “Bu çavuþu örnek alýnýz” önyazýsýyla iþletmenin tüm çalýþanlarýna daðýttý.
Garcia’ya Mektup’un varlýðý, kýsa bir süre sonra Rus Demiryollarý Genel Yönetmeni Prens Hilakoff’un kulaðýna ulaþtý. Hilakoff, bunun Rusça’ya çevrilmesini ve Rus Demiryolu Þirketi’nin tüm çalýþanlarýna daðýtýlmasýný emretti.
Garcia’ya Mektup demiryolu iþçilerinden, Rus Ordusu mensuplarýnýn eline geçti. Erler arasýnda elden ele dolaþan mektubu ordu komutanlarý okuyunca, mektubun resmileþtirilmesine ve tüm ordu mensuplarýna daðýtýlmasýna karar verdiler. Japonlarla baþlayan savaþ için cepheye giden askerlerin tümünün üniformalarýnýn ceplerinde “ Garcia’ya Mektup”un bir kopyasý bulunuyordu.
Japonlar, savaþta tutsak aldýklarý Rus askerlerin tümünün ceplerinden çýkan “Garcia’ya Mektup” u görünce bunu ciddi bir incelemeden geçirdiler. Mektup Japonca’ya çevrildi ve bunun, “Tutsak alýnan tüm Rus askerlerin ceplerinde bulunduðu” haberiyle Japon Ýmparatoruna sunuldu. Mektuptan imparatorda etkilendi ve birer kopyasýnýn Japon Hükümeti’nin tüm üyelerine daðýtýlmasýný emretti.
Tüm Japon bakanlar “Garcia’ya Mektup” u çoðaltýp, kendi bakanlýk örgütünde görevli tüm çalýþanlara gönderdiler.
ABD Deniz Kuvvetleri mensuplarýna 1913’de daðýtýlan mektubun özel olarak çoðaltýlmýþ kopyalarý ise, Birinci Dünya Savaþý’na katýlan askerlerin önemli bir bölümünün ceplerinde bulunuyordu.
Dergide yayýmlandýðýnýn ondördüncü yýlýnda “ “Garcia’ya Mektup” un resmi olarak çoðaltýlan baskýsý, kýrk milyona ulaþmýþtý.
Eðitim Bir Sen üyelerinin de Garcia gibi yüklendiði sorumluluk bilinciyle hareket eden birer fert olmalarý temennisi ile mektubun orijinal halini aynen vermek istiyorum.
ABD ve Ýspanya arasýndaki savaþýn bir aþamasýnda ABD Baþkaný, çok acele olarak Küba’daki isyancýlarýn önderi Garcia’ya bir haber göndermek istedi. Garcia, hangisinde olduðu bilinmeyen Küba daðlarýndan birinde ve nerede olduklarý bilinmeyen onlarca sýðýnaktan birinde saklanýyordu.
Kendisine posta ya da telgraf yoluyla ulaþmak olanaksýzdý. ABD Baþkaný’nýn ona, ne denli önemli bir haber göndermek istediðini bilen çevresindekiler, Garcia’ya bir haberin ancak elden götürülebilecek bir mektupla ulaþtýrýlabileceðini bildirmek zorunda kaldýlar.
Baþkanýn çaresiz bakýþlarý karþýsýnda yanýt, çevresindeki subaylardan birinden geldi.”Benim birliðimde, Rowan adýnda bir çavuþ vardýr” dedi.”Kimsenin nerede olduðunu bilmediði Garcia’yý o bulabilir ve mektubunuzu kendisine ulaþtýrabilir.”
Bu yanýta Baþkanýn aklý pek yatmamýþtý ama, ortada yapýlabilecek baþka þey yoktu. Rowan çaðrýldý. Kendisine Garcia’ya gönderilecek mektup uzatýldý ve…”Bunu Garcia’ya teslim edeceksin” denildi.
Rowan mektubu aldý,üniformasýnýn yanýndaki deri kesenin içine koydu, kesenin aðzýný sýkýca büzdükten sonra, göðsünün üzerine kayýþla baðladý. Önce Baþkana selam verdi, sonra komutanlara, en sonra da kendi komutanýna selam verdi, dýþarý çýktý.
Rowan yola çýktýktan tam dört gün sonra, gecenin karanlýðýndan da yararlanarak, üstü açýk bir kayýkla Küba sahillerinin açýklarýna vardý. Küba’nýn balta girmemiþ ormanlarýna dalýp, gözden kaybolduktan üç hafta sonra, adanýn öteki yakasýnda ortaya çýktý. Ülkesinin düþmaný bir ülkeyi, yürüyerek bir uçtan öteki uca geçti ve Garcia’ya, mektubunu teslim etti.
Burada size Rowan’ýn, Garcia’ya mektubu götürebilmek için ne zorluklar atlattýðýný, ne tehlikeler geçirdiðini anlatacak deðilim. Onun, ne denli kahraman asker olduðunu da anlatacak deðilim. Yalnýzca bir noktayý , hem de çok gereksinim duyduðumuz bir noktayý, iyice belirtmek için yazýyorum size tüm bunlarý.
ABD Baþkanýnýn odasýndaki olayý, ana çizgileriyle bir kez daha gözden geçirelim: ABD Baþkaný Mckinley, Garcia’ya teslim edilmek üzere Rowan’a bir mektup verdi. Ona yalnýzca, “Bu mektubu Garcia’ya teslim ediniz” dedi. Rowan, “Garcia nerede?” Diye bir soru sormadý. “Garcia kim?” diye bir soru da sormadý. Yaptýðý tek þey, kendisine verilen görevi almak oldu. Zaten kendisinden beklenen, onun da yapmasý gereken buydu.
Rowan, ülkesindeki her okula heykeli dikilebilecek ve yetiþen tüm kuþaklara örnek olarak tanýtýlabilecek ölümsüz bir kahramandýr. Fakat bugünün gençleri onun kahramanlýðýndan çok, baþka bir özelliðini örnek almak zorundadýrlar. Rowan’ýn örnek alýnmasý gereken özelliði, verilen görevi sadakatle kabullenmek, o görevi yerine getirebilmek için hemen harekete geçmek ve görevi eksiksiz tamamlayabilmek için tüm enerjilerini bir noktada toplamak disiplinidir.
Özetle, Garcia’ya gönderilecek mektubu almak, hemen götürmek için yola çýkmak ve mektubu Garcia’ya teslim ederek görevi kendinden beklenildiði güven düzeyinde tamamlamak sorumluluðu ve terbiyesidir.
General Garcia þimdi yaþamýyor; fakat yeryüzünde baþka Garcialar var, o Garcialara gönderilecek baþka mektuplar var.
Çevremize baktýðýmýzda ise, genellikle güçsüz, isteksiz, gönülsüz ve umursamaz kiþilerle karþýlaþýyoruz. Yönetici olarak görev yaptýðýnýz iþ yerinizde, varsayýn ki altý yardýmcýnýz var. Bunlardan birini çaðýrýn ve kendisinden þöyle bir istekte bulunun:”Lütfen benim için ansiklopediye bakýp, Corregio’nun yaþamýna iliþkin özet bir bilgi hazýrlayýn.” Yardýmcýnýz size” peki efendim” deyip, bu görevi yapmaya hemen gidecek mi?
Boþ yere umutlanmayýn. Büyük bir olasýlýkla böyle bir þey yapmayacak. Donuk bir ifadeyle yüzünüze bakacak ve size, þu sorulardan birini ya da bir kaçýný soracaktýr:” o kimdir? Hangi ansiklopediden bakayým? Fakat bu görev benim sorumluluk alanýma girmiyor ki, efendim…”
Siz tüm bu sorulara sabýrla yanýt verip, kendisinden bu bilgiyi niçin istediðinizi, onun bu bilgiyi nereden, nasýl bulacaðýný tane tane açýkladýktan sonra bile çalýþma arkadaþýnýz, hiç kuþkum yok, kendi bölümüne gidecek ve kendi yardýmcýlarý arasýnda “Garcia’ya Mektup” u götürecek bir kiþiyi aramaya çalýþacaktýr.
Bir stenograf ilaný için baþvuranlarýn onda dokuzu, ne imla kurallarýný, ne de noktalama iþaretlerini kullanmayý bilir. Daha da kötüsü, baþvuruda bulunduðu iþ için bunlarýn olmazsa olmaz kurallar olduðunu aklýna bile getirmez. Böyle bir kiþi Garcia’ya mektup götürebilir mi? Benim yüreðim, evde olduðu zaman da, iþten uzakta olduðu zaman da iþini yapan adamdan yanadýr.
Garcia’ya götürmesi için kendisine verilen mektubu alýp, cebine koyan, fakat aptalca sorular sormayan adamdan yanadýr. Uygarlýk iþte çaptaki kiþiler için uzun ve biraz da sýkýntýlý bir soruþturma dönemidir. O her kentte, kasabada, köyde ve her büroda, maðazada ve fabrikada vardýr.
Dünya, iþte bu çaptaki kiþilerin sorumluluk bilinci ve iþ terbiyeleriyle ayakta durabiliyor. Tüm insanlýk, evrimini biraz daha hýzlandýrabilmek için, tüm gücüyle, iþte bu bilinç ve terbiyedeki, bu çaptaki kiþiler için haykýrýyor:”Garcia’ya mektup götürecek kiþilere gereksinimimiz var… hem de en kýsa sürede, her yerde ve her zaman…”