USLUP

            Öðretmen Okulu son sýnýftaydým. Okumayý seviyordum. Edebiyat kitaplarýndaki her metni, hatta tarih kitaplarýndaki okuma parçalarýný defalarca, okul kitaplýðýndaki yerli kitaplarýn çoðunu da en az, bir kez okumuþtum. Öyle ki Reþat Nuri, Halide Edip, Yakup Kadri gibi yazarlarýmýzdan bana gösterilmeden bir paragraf okunsun, paragrafýn hangi yazara ait olduðunu büyük bir tahmin yüzdesiyle bilirdim.

            Yazarlarýmýzýn hepsini severdim ama favorim, Reþat Nuri Güntekin’di. Çünkü O, benim ilk göz aðrýmdý. Ortaokul birinci sýnýf Türkçe Öðretmenimiz Cevdet Canbolat’ýn önerdiði Balzac’ýn Köy Hekimi romanýný okuyamayýp þehir kitaplýðýna geri götürdüm. Onun yerine elime Çalýkuþu’nu tutuþturdular. Böylece ilk romanýmý okumuþ, yazarýný da tanýmýþ oldum.  

            Öðretmen okulunda Edebiyat öðretmenimiz Sabriye Aladað, edebiyatçýlarýmýzýn sanat sanat içindir, sanat halk içindir tezlerini benimsemelerine göre ikiye ayrýldýklarýný anlatýr, bunlarý savunanlarý sayardý, bir bir… Örneðin sanat, sanat içindir tezini savunanlardan Halid Ziya Uþaklýgil’in kendi eserini, Aþk-ý Memnu’yu sadeleþtirmek zorunda kalmasýný büyük bir keyifle anlatýrdý. Ben daha çok, ikincilerden yanaydým, köylü çocuðu olduðumdan mý ne. Divan edebiyatýný pek sevmezdim. Ne o bilmece çözer gibi; kalýp imiþ, açýk kapalý heceler imale, zihaf, ulama vb. Var mýydý, Karac’oðlan, Pir Sultan Abdal, Köroðlu, Dadaloðlu gibisi? Güzel dilimizin tüm arýlýk duruluðu ile bu günlere gelmesi, belki de onlarýn sayesinde olmuþtur…  

            Sýnýf arkadaþlarýmdan Yakup Balcý, Ýnce Memed’i okumuþ, okumayý sevdiðimi bildiði için ýsrarla benim de okumamý istiyor. Ben direniyorum. Bildiðim yazarlardan baþkasýný okumam. Ýyi olsalar, okul kitaplýðýna alýnýrdý. Piyasadan alýp ta okuyacak kadar param mý vardý sanki. Bir dolu yeni yazar türediðini söylüyorlar. Kemaller türemiþ: Orhan Kemal, Yaþar Kemal ve Kemal Tahirler… Kurallara uyarým. Kütüphaneye alýnan kitaplarý okurum, alýnmayaný kesinlikle okumam. Yetkililerimizden iyi mi bileceðim, neyin okunup neyin okunmayacaðýný? Böylece üslubuna alýþtýðým birkaç yazarýn dýþýndakilerin eserlerine ancak öðretmen olduktan sonra ulaþabilmiþtim.

            Son günlerde sitede yeni bir yazar peyda oldu. Profilindeki çocuk resmi, yeni moda adýyla icra-i faaliyet gösteriyor. Kalem dostu oldum. Gençleri teþvik etmek, onlarý yüreklendirmek lazým düþüncesiyle zaman zaman yazý ve yorumlarýna göz atýyorum. Oda ne? Büyümüþte küçülmüþ sanki yumurcak. Öyle isabetli yorumlarý var ki okuduðu yazýyý derleyip topluyor, ona yeni bir hayatiyet kazandýrýyor, adeta…

            Yazýlarýma yaptýðý yorumlarda kalemimi mutlaka tanýr gibi ifadelere rastlýyorum. Ben ki kendimi, üslup konusunda þaþmaz bir sezgiye sahip olduðumu sanýrdým. Buna raðmen bu kalemin sahibini bir türlü çýkaramadým. Bir mesajla sorayým diyorum bakalým kim imiþ bu bazen yaramaz, bazen ermiþ yetmiþ kalem sahibi?

            Çok büyük meraktayým. Bakalým…