dudaklarımızda, tango mevsimi sıcak bir arjantin
ellerimizde, tiryakilik yaratan düşkondu yalnızlıkları
ve en deli çağı gözlerinin; sen, ben ve istanbul sokakları
 
açılmayan pencereler, kapanmayan kapılar gibidir
yüzünü araladığında, bir tutam hüzünle karşılar beni üsküdar
her dokunuşunda ellerin, rüzgar sızar gözyaşlarımdan
sebepsiz yere sebeplenirim ve alırım düşeni payıma ayrılıktan
 
çünkü her istanbul’da gizli bir çöküş vardır
gözle görülür, uzaklardan bir konstantinopol düşülür
 
düşünülür...
 
sadece yazgısı değil yalnızlığın
her sevgiliden gözyaşı misali nisanlar dökülür
 
 
mehmet gökhan damar
( Kapanmayan Kapılar başlıklı yazı Gökhan Damar tarafından 11.06.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu