eve dönüþ saatindeyiz

rüzgarlý bir perþembe akþamý

yorgan döþek hasta olmak istercesine

vapurun kalkýþ saatini beklemekteyiz

çünkü eve döneceðiz

ve ilk gençlik yýllarýna dönecekmiþ gibi

büyük bir hazla karþýlayacaðýz

“hoþ geldin” lerini kapýyý açan kiþinin

kendimizi iyi hissettirir çünkü bazý cümleler

ve bazý cümleler bazý yüzlere yakýþmýþtýr hep

çünkü o yüzlerde hep seni aradýk þimdiye dek

þimdi ve hep devam edecek sana gelmelerimiz

ve hep hoþ geleceðiz sana

baþka yüzlerde baþka bir tebessümle belki de

bazen geç bazen erken

ama hep geleceðiz

baþka naðmeler olsa da dudaklarýmýzda

ve hatta baþka bir memleketten sevmek zorunda kalsak da seni

bir gün mutlaka döneceðiz

baþka bir sebeple baþka bir þehirden

baþka bir tebessümle belki de

ama geç ama erken

kim olduðunun bir önemi yok

þimdi ve hep devam edecek sana gelmelerimiz

ve hep hoþ geleceðiz sana

baþka yüzlerde baþka bir tebessümle belki de

ve elbette…

mehmet gökhan damar