Burası
Şimşeksi cânânlar
ülkesi
Caddelerde dolaşıyor zehirlerin gölgesi
Nutfeler
düşüyor çöpün bağrına
Dünyalar yıkılıyor ömür öğütme
istasyonlarında
Gözler görmüyor
Yürekler yanmıyor
artık
Vurdumduymazlığın şânı (!) atıyor nabızlarda…
Tüm
umutlarımızı asacakken darağacına
Sen geliverdin aynalara
küsmeyen pınarlarınla
Rezzân nazarınla doğdu güneş
Kalyonlar
demir attı limanlara
Bir kardelen açıverdi
Dünyanın
kırkıncı odasında
Ağıtlar küçüldü türküler büyüdü
sayende
Sevgi gölleri oluştu çevremizde
Zehrâ…
Nehirlerimiz
sana aktı sessizce
Sekînet ,selâmdır müberrâ
mücâhitlere
Mübeccel zaferlere gebeyse nevruz
Nezâket yağar
nilüferlere
Hayatî bir haşmet düşer sînelere
Zehrâ, şâhika oldun selâmetlere
Dursun Tiftik