ANADOLU EFSANESİ

 

Oğuzlar sel olup akmış batıya,

Seferler yapılmış Anadolu’ya...

Dereler, çaylar, nehirler kurumuş.

Toprak ateş olmuş, her yer kavrulmuş.

Uzaktan görününce Kızılcahamam,

Komutan demiş ki: “Bu günlük tamam.”

Elinde bakracı yaşlı bir ana,

Ağır ağır gelmiş askerden yana.

Geçmiş susuz bir çeşmenin başına,

Bakraçtan ayranı dökmüş taşına.

Askerlere demiş: — İçin kuzular,

Bunda bir orduya yeter ayran var!

 

Kana kana içmiş bütün askerler,

Seyredermiş gökten bunu melekler.

Mataralar dolmuş, asker de kanmış,

Yaşlı ananın sesi yankılanmış:

— Doldurun kuzum, için yavrum,

İçmedik bir kimse kalmasın oğlum!..

 

Askerler demişler hep bir ağızdan:

— Allah razı olsun anamızdan.

Mataramız, kabımız dolu, ana dolu

Susuz kalmadı ki tek Allah kulu…

 

Adı “Urum” diye bilinen ülke,

“ANADOLU” olmuş o günden Türk’e.

Ahmet KARAASLAN (DEDEKORKUT38)

08/12/2002 –TALAS

( Anadolu Efsanesi başlıklı yazı DEDEKORKUT38 tarafından 19.03.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.