İyi değildim…


Bilmiyordun çünkü savaş çocuklarının kirpiklerinden düşen her damla göz bebeklerime saplanmış birer oktu. Benden uzakta gördüklerinin şehadetini üzerine elbise yaparken sen, ben ruhuma giyindim tüm acıları. Yıllarca hasret kalmışım sesine. Bunca yıldan, bunca yoldan sonra ne duysam razıyım. Kelâmını esirgeme…


Gördüğün her acı benim kalbimde kanayan bir yaraydı… Gözlerinin yorgunluğu perde olmuş yüzümdeki acılara… Nereden bilecektin ki bütün bu acıları barındırdığımı. Hepsini gözlerime hapsettiğimi… Sahi daha önce hiç gözlerime bakmamıştın ki sen… Bu kadar derin bu kadar içten…


Oysa zaman gerçeğin en büyük aynasıydı biliyorduk ikimizde. Bilmediğimiz, şahadet ettiğin acıların derinliğiymiş meğer. Zaman ayna olup hepsini yüzüme işlemiş birer birer. Yetimliğini alırken sen bütün acıların, gözlerimdeki acılar öksüz çocuk haykırışlarında bir ok olup kirpiklerim adedince saplanıyordu baktığın her yere…   Gör/e/medin!


Baktığım her yer yokluğuna ağlıyordu, nerelerdeydin?


Kavuşmak umudumdandır çekip gitmelerine katlanma sebebim. Esip geçmelerine liman olmak içindir bunca dinginliğim…


‘Gidip dönmemek, dönüp de görememek var’ dermiş büyüklerimiz. Ya bunca zaman geç kalmışlıklarımız!  Kendinden değil ama benden emin oluşun kalkandı korkularına. Biliyordun dönünce beni aynı yerde bulacağını.


Evet sevdam, aşk es kaza yaşanmıyordu haklısın. Kalp kendi kırıklarını hatırlatırken ‘geçen zamanın kazası yok’  bunu en iyi sen biliyordun.


Gözlerimde onca acıyı örten yalnızlığın izleri gibi hoş görsem de seni, benim yüzüme işleyen dert senin mazeretin olamaz sevgili.


İçindeki boşluğu kendini meydanlara atarak doldurma gayretin sebep miydi gitmelere? Başım göğsüne yaslansaydım bir kere; bunca ayrılığa, acıya meydan vermemiş olacaktın. Suçlusun!


Bildiğin gibi uysal değilim artık. K/ırıldıkça isyanlarım arttı.


Bende kendini seyretmeye mi geldin? Göreceklerinin sorumlusu sensin unutma. Hazır mısın S/ağır sessizliklerde kendinle yüzleşmeye?


Tam da kalbimin ortasında semaa durmuşken ‘gitme’ deseydim yine de gitmeyecek miydin?


Ayşe Duran   Haziran 2013

 

 

 -Mümin Munis kardeşimin 'Yazıya Çapraz Yazılan Satırlar' yazısından sonra yazılan yazı...-

 


( Sağır Sessizlik 2 başlıklı yazı Ayşe Duran tarafından 23.07.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.