“ Aynzeliha 3.sýnýfa gidiyordu. Çalýþkan ve baþarýlý bir kýzdý. Ýçine kapanýk, utangaç birisiydi. Arkadaþlarý onu çok severdi. Cana yakýn, güleç yüzlüydü. Hele öðretmeni Aynzeliha diye seslendiðinde güler, baþýný baþka yanlara çevirir, elleriyle yüzünü kapatýr,  utana utana sýkýla sýkýla öðretmenine yaklaþýrdý.

            Okulun son günleriydi. Bölgedeki birçok insan gibi onlarda sezonluk iþ için kýsa süreli göç edeceklerdi. Tabi ki bu durum Aynzeliha’ nýn psikolojisini alt üst etmiþti. Birçok arkadaþýnda olduðu gibi… Çünkü Aynzeliha öðretmeninden, arkadaþlarýndan, okulundan ve en çok sevdiði kitaplarýndan belli bir süre için ayrýlacaktý.  Bu durum Aynzeliha’nýn  hayatýný  büyük ölçüde etkiliyordu. Okullarýn kapanmasýna iki hafta kala  Aynzeliha babasý ve küçük kardeþleriyle birlikte yanýma gelip sezonluk iþ için il dýþýna çýkacaklarýný masuman, üzüntülü bir atmosfer içinde belirttiler. Bu arada ben ise çaktýrmadan Aynzeliha’yý izliyordum. O çalýþkan sima sararmýþ, hayat dolu gözlerden  adeta bir deniz dalgasý gibi  akan gözyaþlarý beni yürekten etkilemiþti.

            Ekonomik düzeylerinin çok düþük olduðunu bildiðim için bu durumda Aynzeliha’nýn gitmemesi konusunda engel olacak hiçbir giriþimde bulunamayacaðýmdan dolayý doðal olarak aile, alnýnýn teriyle gidip çalýþacak ve çalýþmalarýnýn sonucunda kazanacaklarý parayla  toplum içinde kýsa süreli de olsa rahat bir hayat geçireceklerdi. Bu aile toplumun malýna zarar vermeyecek, çalmayacak, dolandýrmayacaktý.

Kendi emekleri, bilek gücüyle kazanç saðlayacaklardý. Ýþte bu durum karþýsýnda Aynzeliha’nýn öðretmeni olarak yapacaðým tek bir þey vardý. Ona bol bol nasihatte bulunmak  ( dürüst ol, vatanýný sev, hiçbir zaman tembelliðe yönelme, her zamanki gibi kitaplarýný yanýnda bulundur, hayatta hiçbir zaman ümitsizliðe düþme, inancýný yitirme.) ve hüzünlü bir þekilde kýzýn elimi öpmesine izin vermek… Daha sonra  sýnýftaki arkadaþlarýyla vedalaþýp babasýyla  gönderdim.”

                Anlattýðým bu hikâye yaþamýþ olduðum bir olaydýr. Bu olayýn benzerleri özellikle Güneydoðu Anadolu Bölgesinde ve köyden kente göç olayýnýn olduðu  illerimizin kenar mahallerindeki tüm okullarýnda her yýl tekrar etmektedir. Bu durum karþýsýnda öðrencilerimiz okuldan soðuyup,  öðretmenlerinden ayrýldýklarý için ciddi anlamda duygusal yönden olumsuz etkilenmektedirler. Bu gibi olaylarý daha çok veliler öðrenciler izin almaya geldiklerinde hissediyoruz. Öðrencilerin bu tür sezonluk iþe gitmek istemedikleri görülüyor. Ama aileleriyle birlikte gitmek zorunda kalýyorlar. Sonuçta sosyal ve kültürel çatýþma ortaya çýkmaktadýr. Bu da öðrencinin bulunduðu ortamdan bir baþka ortama gitmesinden kaynaklanmaktadýr. Çünkü öðrenciler konut yaþamýndan çadýr yaþamýna geçiyor, her türlü zarar verici hayvanla ayný ortamda kalmak zorunda kalýyorlar. Deðiþen iklim þartlarýnda yine bu zorluklarý yaþýyorlar. Beslenme, temizlik ve tuvalet alýþkanlýklarý gibi okulda kazandýrýlmýþ olan davranýþlar bu tür sezonluk iþlerde ikinci plana atýlmaktadýr. Yine öðrenciler ahlaki yönden olumsuz davranýþlar sergilerler.( küfürlü konuþmalar, cinsi sapmalar, saygýsýzlýk, vb.,).

                Bütün bu olumsuzluklarý gidermek için bir eðitimci olarak þu önerilerin yerine getirildiði takdirde mevsimlik iþçi olan öðrencilerin diðer öðrencilerden ayýrt edilmeyecek þekilde yetiþtirilmesi mümkün olabilir.

1.       Ailelere bulunduðu yerde iþ imkâný saðlamak,

2.       Avrupa’da olduðu gibi iþsizlik maaþýnýn baðlanmasý,

3.       Aileler sezonluk iþe gittiði zaman öðrencileri göndermeyip PÝO ve YÝBO gibi okullarda barýnmalarýný saðlamak,

4.       Mevsimlik ailelerin öðrenci olan çocuklarýna Sosyal Yardýmlaþma Vakfý ile iþbirliðine gidilerek düzenli olarak burslar verilmesi,

5.       Ýl genelinde öðrenci ekonomik seviyelerini eþitlemek amacýyla dernekler, vakýflar, iþ adamlarý ve basýný da yanýna alarak bu tür öðrenciler için kampanyalar düzenlenmesi,

6.       Mevsimlik iþçi öðrencilerine yönelik devlet özel okullara yetiþtirilmesi yönünde yasal iþlemlerin yapýlmasý,

7.       Ülkemizde mevsimlik iþçi olarak çalýþan öðrenciler için mevsimlik göçün önlenmesi ve bu konuda yapýlacaklar hususunda kapsamlý projelerin geliþtirilmesi.

Tüm bunlar yapýldýðý takdirde Aynzeliha ve onun gibi sayýsýzca öðrencimizin hayatýný  kurtarmýþ oluruz. Bunlar gelecekte ülkemizin iyi birer yöneticisi, ülkesini seven ve ülkesine sahip çýkan birer fert olarak karþýmýza çýkabilirler. Aksi takdirde hayata küskün, erken yaþta evlenen, küçük yaþta anne baba olan bireyler haline gelirler. Kendi anne babalarýndan görüp öðrendiklerini ya da yaþadýklarý hayatý çocuklarý için uygun görüp ayný þekilde hareket ederler. Ama amaç bu durumun devam etmesi deðil ipin ucunu bir yerden yakalayýp bu hayatlara ýþýk tutmaktýr. Bunu gerçekleþtirebilmek için de baþta hükümetimiz, sonra da ilin genel yöneticilerinin gereken tedbirleri almasý gerekmektedir.