Sevgili, “Ez gellýk hêz dýkým”diye yazmýþtým bir keresinde sana.  Seni çok seviyorum diye… Bizimde bir kalp taþýdýðýmýzý ve sevdiðimizi bilsin istedim herkes. Ve Kürtçe söyleme  gereði duydum.

Sevmenin dili var mýdýr? Sevilmenin tek bir dile mahkûm olduðu nerede görülmüþtür ya da? Kalp dili nereye giderseniz gidin aynýdýr. Sevmiþseniz sevilmiþseniz iþlem tamamdýr.

Þimdi suçlanacak mýyým Kürtçe seni çok seviyorum yazdýðým için, asla! Sevmenin ne dini vardýr, ne dili, ne imaný… Sevdin mi bir insaný, tamamdýr.

Dünyadaki bütün var olan dillerde en güzel kelime seviyorum olsa gerektir. Aborjinlerin konuþtuðu dilden Ýngilizceye kadar! Dünyanýn en güzel dili sevgi dilidir Sevgili, senin dilin!

Sevgili “Ez gellek hêz dýkým!” Anlýyor musun beni, okuyabiliyor musun? Sana dünyanýn bütün dillerindeki ‘seni seviyorum’larýný getirsem yetmez yine! Ben de bunu biliyorum iþte!

“Kürt müsün Türk müsün?” diye soruyor biri. Ýnsaným diyorum yetmez mi? Kimin ne olduðu, neye inandýðý, ne iþ yaptýðý o kadar önemli mi bu yüzyýlda? Eðer bir insan kalben seviyorsa birini, harbiyse ve hasbiyse aþkýnda, insaný esas alýyorsa muhabbetinde ve halinde ve insanlýðý yüceltiyorsa amelinde kâfidir benim için!

Sevgili bu yazýnýn hangi niyetle yazýldýðýný bilsin istedim herkes! Seven bir kalbin hesap yapmadýðýný, ayrýmcý olmadýðýný ve kayýtsýz þartsýz insanlýðý sevdiðini bilsin istedim herkes.

Ermeni diye þikâyet edilmiþtim ve üst makamlara dedikodum yapýlmýþtý. Bizim gibi küçük yerlerde yaþayanlar biraz sivrilmesin iþinde, ön plana çýkmasýn! Hemen onu alaþaðý edecek, itibarýný düþürecek ya da önünü kesecek dalavereler, alavereler sahneye konur. Tek gelmesin hak ettiði ya da hak edeceði makama! Ýstersen vur öldür. Ermeni olsaydým gam yemezdim kesinlikle, küçümsemem bunu. Ama bir insana olmadýðý halde sen þusun busun demek kadar tuhaf bir þey yok! Amerikalýsýn ama deðilim baksana aksaným yok! Çinlisin ama deðilim bak çekik deðil gözlerim! Afrikalýsýn ama ben zenci deðilim! Bir kere öldüm ben böyle bir daha fýrsat vermem buna. Ben seçmedim ýrkýmý, böyle doðdum. Sevgili hiçbir milleti küçümsemiyorum burada, alaya da almýyorum. Ama önce insan olmamýz gerektiðini anlatmaya çalýþýyorum. Çingene de olsa çekik gözlü de olsa yerli de olsa renkli de olsa insan insandýr. Ve kocaman bir yürek taþýyordur. Bu gözle bakmak gerekiyor. Dünyanýn en özel hazinesidir kalp! Ve onu taþýyan, koruyan nice güzel insan var bu dünyada. Ýþte sana Ermenice sesleniyorum bu kez: “Yes kezee gu seerem!”

Dünyanýn en güzel dili sevgi dilidir. Herkesin bildiði fakat aðzýna alýp konuþmaktan, uluorta beyan etmekten imtina ettiði… Bir baba çocuðuna ya da eþine neden demez seni seviyorum diye. Bir öðretmen öðrencisine, bir komutan askerine… Çoðaltabiliriz bunu, mesele iyice anlaþýlsýn diye örnekliyorum. Neden korkuyoruz yahut kimden? Nefret ve küfür o kadar çabuk dile geliyor ki sevgi neden bunlarýn hýzýna yetiþemiyor?

Yeni kýtada yerlilerin þarkýlarý, þiirleri, aðýtlarý hep "su" üzerineymiþ. Merak edip sormuþ beyaz adam: "Niye þiirleriniz, þarkýlarýnýz hep sudan bahsediyor?" diye. "Buralarda en çok suyun yokluðunu çekiyoruz da ondan" deyip gülmüþ yerli "Ya sizin þiirleriniz niye hep sevgiden söz ediyor?" diye tamamlamýþ sözünü. Günümüz dünyasýnýn en büyük sorunu da bu deðil mi? Sevgi noksanlýðý…

Sevgili, sen en batýsýndasýn bu ülkenin ben en doðusundayým. Güneþ bende doðar sende batar. Ve güneþ, her þafak vakti selamlarýmý, özlemlerimi ve ez gellýk hez dýkýmlarýmý alýr akþama sana getirir. Güneþin doðmasýndaki hikmeti anla diye bunu yazýyorum sana. Hüsnü Talil desen evet en güzel sanatý kullanýyorum þimdi sana karþý. Sana her þeyin en güzeli yakýþýr ve yaraþýr. Sen güzel olansýn, güzelsin.

Sevgili, konuþtuðum ve yazdýðým dilde sesleniyorum þimdi de: “Seni çok seviyorum.”

Aþkýn dili aklýn dili olursa savaþlar biter.