Duygu bu,

Dizginleyemezsin

Bir kýsrak gibi.

Asla tahayyül edemezsin

Nereye varýr.

Yayýndan fýrlamýþ ok gibi

Kestiremezsin akýbetini.

Kimi zaman için kýpýr kýpýrdýr,

Adýný koyamazsýn;

Oysa aþktýr hissettiðin.

Belli belirsiz burkar kalbini,

Derinden, farkýna varamazsýn.

Anlarsýn ki aniden;

Bir bakmýþsýn ki,

Kalbin sökülmüþ yerinden.

Kimi zaman için acýr,

Hüzün bulutlarý sarar baþýný;

Týpký dumanlý bir dað gibi.

Ve bir bakarsýn ki pus daðýlmýþ,

Buyur edersin

Kapýný çalan mutluluðu.

Seyre dalmýþ gönlünde

Sevinç hâsýl olur aniden;

Gönlü zordur zapt etmek;

Yerli yersiz gelgitler,

Anlamýný bilemediðin tüm hisler.

Aslýnda bir mozaiktir her biri.

Tek tek iþlersin kalbindekileri

Týpký nadide bir oya gibi.

Ve çentik atarsýn her birini

Yazarsýn teker teker

Tümünü gönül defterine,

Paylaþýrsýn gönül dostlarýnla;

Tanýdýðýn tanýmadýðýn,

Dertli dertsiz senin gibilerle.

Belki bir tebessüm belirir,

Belki de bir damla yaþ akar;

Kim bilir kimin ne derdi var.

Gönül ister herkes mutlu olsun ve neþeli;

Gönül ister, herkes gönülden sevgili.

Paylaþacak bir dost, bir yürek ister gönül;

Gönüllü herkes aslýnda;

Tüm içtenliðiyle sevmeye ve paylaþmaya.

Bilip bilmeden,

Ama asla incitmeden

Paylaþacak bir dost,  bir yürek ister gönül.

Anlarsýn ki,

Bir çift kelam her þeye muktedir

Ve içindeki ses bilir ve söyler ki:

Bu defterin sayfalarý

Bulut kadar beyaz;

Sonsuz sevgi ve selamla

Her daim kýymet bilir

Ve gönülden sýrdaþ.