1.      Bölüm:

Araba son süratle gidiyordu: Hiçbir tabelaya aldýrýþ etmeden, sürücü neredeyse maksimum hýza çýkmýþtý; öyle ki, motorun gürültüsü had safhadaydý. Deli gibi sürüyordu direksiyondaki genç kýz; yani, her zaman olduðu gibi; yalnýz tek farkla; yalnýz deðildi arabada bu sefer. Annesini, ilçe merkezindeki hastaneye, rutin kontrolleri için götürmüþ, þimdi de geri dönüyorlardý.

Annesi hastanede kontrollerini yaptýrýrken, o bir yerlerde oturmuþ beraberinde de birkaç kadeh þarap devirmiþti; her zaman olduðu gibi. Gündüz vakti bile zaman yaratýrdý içmek için, sebep olsun olmasýn. Yapmadýðý þey miydi içmek; yýllardýr arkasýna sýðýnmýþtý içkinin. Tek dostu kadehlerdi…

Özellikle alkollüyken, araba sürmek en büyük tutkusuydu. Birkaç defa yaralanmýþtý yaptýðý kazalarda, ehliyetine de çok defa el konulmuþtu; ama hiçbir þey durdurmuyordu onu.

Arka koltuktaki kadýn yarý uyuklar vaziyetteydi, kýzýyla yola çýkmasý bir bakýma ölüme davetiye idi; üstelik beraber gideceklerinden kimseye bahsetmemiþlerdi. Aksi takdirde, rutin tartýþmalardan biri daha yaþanýrdý iki kýz kardeþ arasýnda, yaþlý kadýn Ýllallah demiþti artýk; ne zaman ortaya bir konu atýlsa, birbirine giren kýz kardeþleri ayýrmak neredeyse imkânsýz hale gelirdi. Her þeyi oluruna býrakmak artýk tek çaresiydi kadýnýn.

Merve idi kýzýn ismi. Bir yandan gaza basmýþ halde sürerken arabayý, bir yandan da içinden küfürler ediyordu kýz kardeþine. Ne de olsa düþmandýlar birbirlerine ve en nefret ettiði þey, ona müdahale edilmesiydi; özellikle de hýz yapmama konusunda; hele ki bu uyarýyý yapan ikizi Pýnar ise.

‘’Senin gibi kardeþ olmaz olsun’’, derken, biraz sonra olacaklarýn farkýnda bile deðildi…

2.      BÖLÜM:

Genç kýzýn çýðlýklarý, adanýn en ücra köþesinden bile duyuluyordu. Günlerdir ilaçlarla uyutulan kýz en sonunda kendine gelmiþti. Uyanýr uyanmaz da basmýþtý çýðlýðý. Anýnda doktor ve hemþire odaya daldýlar. Belli ki, rutin olarak gördüðü kâbuslardan birinin etkisindeyken, gelmiþti kendine: ‘’Ölme, anne, ölme’’, diye de feryat ediyordu bir yandan.

Annesiyle beraber geçirdikleri kazadan sonra, ilk defa bilinci açýk bir þekilde, olayýn süren etkisiyle, avaz avaz baðýrmaktaydý.

Elim kazada, ne yazýk ki, ikiz kardeþler annelerini kaybetmiþlerdi.

Büyük bir televizyon kanalýnda ana haber spikerliði yapan Pýnar, kazanýn þokuyla, olaydan hafif sýyrýklarla kutulan kardeþini, derhal bir kliniðe yatýrmýþtý. Daha önce de defalarca, alkol baðýmlýlýðýndan kurtulmak için farklý hastanelerde tedavi görmüþtü Merve. Ama durum bu sefer farklýydý. Ölüme sebebiyet vermekten, yargýlandýðý mahkeme tarafýndan suçlu bulunmuþ ve tedavi görmesi yönünde karara varýlmýþtý hâkim tarafýndan.

Kýsaca, aile tamamen daðýlmýþtý. Ýkisinin tek ortak baðý olan anneleri de artýk ebediyete intikal etmiþ ve müsebbibi de Merve olduðu için, aile diye mefhum kalmamýþtý onlar için.

Medyada iyi bir kariyer sahibi olan Pýnar, olayýn etkisi ve sansasyonel kardeþi yüzünden çok yara almýþtý. Özellikle kariyeri oldukça sarsýlmýþtý. Allah’ tan kalan miras hatýrý sayýlýr bir miktardaydý; ek olarak klinikteki kardeþinin varisi olarak da tüm paranýn yönetimi artýk ondaydý.

Kazadan bu yana aylar geçmiþti. Birbirlerinden baþka kimsesi olmayan kardeþler arasýndaki bað artýk tamamen kopmuþtu. Ýþin kötüsü, hastanede yatan genç kýz, her þeyden sorumlu olduðu için, tedaviye yanýt vermekte oldukça gecikmiþti. Hemen her gece gördüðü kâbuslarýn ardý arkasý kesilmiyordu; alkolle olan savaþý bir yandan, yapayalnýzdý. Yine de yavaþ yavaþ olumlu tepkiler vermeye baþlamýþtý.

Tek yumurta ikizi iki genç kadýn: Biri saltanat sürerken, diðeri bir akýl hastanesinde. Bununla beraber Pýnar’ ýn korkularý had safhadaydý. Ýkiziyle karþýlaþmak da onun kâbusuydu. Sýrf bu yüzden, kliniðe düzenli olarak bir servet ödüyordu. Açýkça ümidini kesmiþti onun iyileþmesinden ve her anýndan da anýnda haberdar oluyordu. Tüm doktor ve hemþireler onun emrindeydi ve ant içmiþti. Hayatýnýn sonuna kadar týkýlý kalacaktý orada kardeþi; hatta iyileþse bile. Ne var ki, yine de korkuyordu. Sebepsiz bir sýkýntý ve endiþe ile tarifi imkânsýz bir beklenti içindeydi; bu yüzden de hep tetikteydi.

Kazanýn ardýndan, kariyerindeki deprem sona ermiþ ve yine þaþalý günlerine geri dönmüþtü. Bununla beraber; içindeki hýrs ve anlamsýz korku onu yiyip bitiriyordu.

Son zamanlarda artýk aynaya bile bakmaktan korkar hale gelmiþti. Ya, aynada gördüðü aksi deðil de kardeþi ise… Bu, zamanla bir saplantý haline gelmiþti onda. Ondan ebediyen kurtulmak için neler vermezdi; imkân olsa, elleriyle boðardý onu; eli kolu baðlýydý o yaþarken. Tek avuntusu, sürekli gözlem altýnda tutulmasý ve maaþa baðladýðý doktorlardý.

Yalnýz unuttuðu bazý detaylar ve göz ardý ettiði önemli faktörler vardý.

Ve bunun bedelini aðýr ödeyecekti, her ne kadar, bedel ödeyenin klinikte yatan kýz kardeþi olduðuna inansa da…

Devam edecek…………..