Online Üye
Online Ziyaretçi
Hiç doğmamış olmayı
dileyen insanlarca
Geceden yalnızlığa bastırıldı
kalpler
Yalınayak artık düş nöbetleri
Kuş kanadında
kördüğüm
Körelmiş bıcaklar kutsanıyor
aynalarda
Karaktersiz ölümler
Acının üstüne
İnsanlık
bahşiş bırakılıyor
Birbirinden temiz hayaller
Taştan kalp yontuluyor
herkes sevmek için
Yalnız uyumaktan korkanlar,yalnız
oturuyor
Yüzünün diğer yarısına yabancı
Oda sıcaklığında
hasret demleyip
Aralık ayı ortalamasıyla
soğutuyorlar
Korkaklıkta müsrif
Cesarette tutumlu
Gözlerde
usül bozukluğu
Dileklerden bağımsız yıldızlar
Karın
tokluğuna umut
Birkaç paket sigara
Ve buz gibi ateş
Bir
de...
Kimi ararsanız;milattan önce bir yerlerde
Sesinden
vurulmuş
Ağır yaralı,basit insanlar gibi
Susuyorlar
sadece
Karanlığı uykudan daha çok sevenlerin
Irzına
geçtikleri gururdan ibaretiz...
O kadar yapay ki hayatımız artık,saksıdaki çiçekleri sulamayı unuttuğu için üzülen tek insan kalmadı dışarıda...