Okuldan eve gelince  o deniz mavisi gözlerinden gözyaþlarý akývermiþti babasýnýn göremeyeceði bir yerde . Hemen defterine sarýldý ve þunlarý karaladý .

         ’’Sözlerim parasý ödenmemiþ bir eþya gibi geri gidiyor ... Bana söyleyecek hiçbir þey kalmýyor . Boðazýmda düðümlüyorlar sanki kelimeleri . Tam ... tam þu gýrtlaðýma geliyor da devamý hýçkýrýk  , hýçkýrýk , hýçkýrýk ...

         Býrakmýyor içimdeki alev yanayým. Haykýrayým , o ateþin küllerini etrafa saçayým . Kendimle birlikte bu sensiz dünyayý yakayým . Sensizlik içimde bir alev . Külünün birazý bile birini yok edebilecekken birini  ben nasýl yaþýyorum yüreðimdeki bu koca kasýrga ateþiyle ? Hep yanýmdasýn da ama hiç de yoksun . Hep seni görüyorum her yerdesin ama hiçbir yerde de bulamýyorum , yoksun anne . Kalbim seni sevmekle meþgul ama ayný zamanda da seni aramakla .  Ne zaman bitebilecek bu sana olan çaðrým söyle. Ne zaman gelecek sensizliðin  sonu . Soðuk döþeðinden çýk gel , çýkta gel anne ... Olmazsa olmasýn bu kýþýn baharý , güneþ sensiz doðacaksa sebepsiz yere doðmasýn anne . Kalbim bir tek sana açýk . Ne  sensiz zamanlarda yanaðýmý tatlý tatlý okþayan güneþ tutabilir yerini , ne de gelince doðaya tekrar aþýk olduðum yaz yada bahar avutabilir sensizliði . Sana olan sevgim  Leyla ile Mecnun ' un  aþkýna döndü hani Mecnun ararda Leyla ' sýný bulamaz ya tam da iþte öyle bizimkisi de ...

Þimdi söyle anne külünün birazý bile birini yok edebilecekken birini  ben nasýl yaþýyorum yüreðimdeki bu koca kasýrga ateþiyle ?  ’’

Alev alev yanýyordu içi , yüreði … Bugün arkadaþý Aslý ‘ nýn annesi gelmiþti okula durumunu öðrenmek için . Annesi Aslý ‘ ya sarýlýrken Aslý arkadaþlarýnýn içinde olduðundan olsa gerek kendini geri çekiyor , utanýyordu . Ýnsan  niye annesinin kendisine sarýlmasýndan utanýrdý , annesine niye sarýlmak istemezdi ki anlayamýyordu .

Oysa onun annesi gelebilseydi okula  önce o sarýldý annesi daha sarýlmadan , arkadaþlarýna göstere göstere hemde çekinerek deðil . Herkes görsün isterdi .Ama iþte olmuyordu , annesine sarýlamýyor onunla alýþveriþ yapamýyordu . Arkadaþlarýnda güzel bir elbise gördüðünde  annem almýþ derlerdi . Neden ona da alýnmýyordu ki böyle elbiseler ? Birkaç kez babasý almýþtý biricik kýzýna ama ya çok büyük yada çok küçük olmuþtu .Ama arkadaþlarýnýn anneleri alýnca onlarýn tam üzerlerine göre oluyordu .

Bütün bunlar onun aleviydi ve onu yakýyordu . Peki külünün birazý bile birini yok edebilecekken birini  o nasýl yaþýyorum yüreðindeki  bu koca kasýrga ateþiyle ?...