1 Ayrılığa Ağıt-2





Bu nasıl bir ayrılık bu ne z/amansız gidiş
Ardınsıra yaktığım onca sayısız ağıt
Her gidişin bir vurgun bu kaçıncı kahrediş
Yetmedi yaza yaza, tükendi kalem, kağıt
Şimdi biçare kalbim yaz ortası karakış

Niyetin gitmek ise korkma düşmem peşine
Bir gelip, bir yok olan, sebepsiz gidişine




Geç de olsa anladım iş kalmakta değilmiş 
Muamma bir atiden medet ummak boşuna
Benimkisi sadece boş yere bir hayalmiş
Biraz daha belki de gitmek için hoşuna
Kalbimse iki büklüm eğildikçe eğilmiş

Kabahatim sevmekse tek suçlusu aşk olsun
Aşka değer vermeyen varsın kahrından ölsün




Aslında tüm suç benim, bu hale getiren ben
Bile bile sonunu neden kabul ederim
Kalmadı senden yana o bendeki eski sen
O zaman kalmak niye kovulmadan giderim
Bütün hayallerimi öldürüp yok ederken

Farzet ki sen değildin o delice taptığım
Her türlü hastalığı şifa diye kaptığım




Zaten ne kaldı senden, aşkımızdan geriye
Gömüldü birer birer senli tüm hatıralar
Ruhum titrek mum gibi günden güne eriye
Dilim konuşmaz oldu lâl kesti bu sıralar
Aşk desen harelendi çoktan döndü griye

İyisi mi boşvermek unut gitsin temelli
Bu sevdamızın sonu ayrılıkmış sevgili


Kardelen
Serap Sönmez
( Ayrılığa Ağıt-2 başlıklı yazı KARDELEN tarafından 4.03.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.