Rivayet o ki
Efsunlu bir âlem
Ve yaşanan onca ikilem
Ya, insan denen
Kapalı bir kutu
Nükseder her dem
Duyguların sancısı.
Yoktur tek bir eşkâli
Diner mi hiç
Sefil kalbin işgali
Onca dert yakıp yıkan
Uzaklardan her kimse
Alkış tutan
Sessiz bir film gibi
Suskunun geçer ömrü
Siyah beyaz sayısız anı
Ve seyre dalar ahvali
Duygular gizli saklı
Kiminde buruk bir
tebessüm
Kiminde dinmez gözyaşı
Masumiyet,
Kalemle zuhur eden
kiminde
Ya da bir resim
Duyguların tezahürü
Nereden estiği bilinmez
rüzgâr
Soğuğuyla can yakan
Bazen bir bardak su
kadar duru
Kirletilmemiş ve yalın
İlhamını sevgiden alan
Sayısız basamak
adımlanan
Bir ileri bir geri
Kimidir yerinde sayan
Üzerinde ıssız bir
rehavet
Bilinmez nihai durak
Yüreklerde saklıdır
Gizem dolu rivayet.