Online Üye
Online Ziyaretçi
Tümlenme güdüsü adına
dönerken şu devran
Onca eksilti günbegün.
Her kim ise
Dost, yoldaş bildiğim.
Bir adım ötesinde
meylerken vefaya
Sırdaşım çok uzağımda.
Yaren yaraya merhem
Yara dediğin kapanmaz
ömür boyu.
Hicranı, efkârı terk
edilmişliğin
Mütemadiyen dönenir
etrafımda.
Nazire edercesine şu
gönle
Sakın ola ki sevgini
hibe etme.
Kanarken yalanlara o
çocuk yanım
Ağlar durmadan diğer
yarım.
Yıldızlar nasıl da
uzağımda
Neyim ki şu âlemin
nezdinde.
Bir kum zerresi
savrulmuş enginlere
Solmuş bir gül yârin
elinde.
Sırra kadem basmış tüm
duygular
Körelmiş sevda
vefasızın ininde.
Resimler kapkara
Kelimeler bilirim ki
beyhude.
Yine nazım, niyazım
Alabildiğine savruk ve
vuku bulmaz
Serzenişler her daim
yeknesak.
Gün gecenin telaşında
Adımlarım hızlanır peşi
sıra
Biraz umut, biraz dilek
Dualarım biteviye
Uzaklardan gülerken
felek.
Sıkılgan biraz çoğuna
nazaran
Kırılgan sırça yürek.
Hükmü neyse kabulüm
Reva görülen tek
tesellim
Ne isyan ne feveran
Yürektir aşkla yanan.
Kavuşmak günün birinde
Yolum O’na doğru
Aciz bir kul yürürken
umuda
Ne isem oyum gıyabında.
Dilim lal, yanarım paye
paye
Yürürüm varamasam da
nihayete
Anı belirsiz salınırken
sarkaç
Sür git devran
varlıklar suretsiz
Dünler gömülü yarınlar
niyetsiz.