Gözlerimi okşayan rüzgar gibiydin ,
düşleri fısıldayan nehir.
Köklerini söktürmeyen sağlam bir ağaçtın 
Bense senin gölgende ,
Bir çift gözyaşı sağanağında 
Acıları yutkunan bir kör aşık.

Ne güzeldi gönlümün salıncağı 
Susardı yalnızlığım sen gelince.
Yaprak inceliğinde idi uykum 
Soyunup girerdi ürkekliğin koynuma.

Ayazında yutkunan sessiz çığlıklarımı
Yelkenlerini açamadığım şarkılarımı dinler
Sımsıcak taşırdın öpmelerimi..
Ürkekliğime ay düşünce 
tuz yanığı korkular sarınca tenimi
sımsıkı sarılıp sulardın yüreğimi..

Sen gidince; 
Karanlığa gebe dursa da gözlerimin yangını
Mum yak gözlerime 
İçimin savruk rüzgarlarını
Sen sakla..

Okşa aşkımı,
Kokla dallarımı..
Kayıp düşerken avuçlarına 
Gül kırığı..

( Gözlerimi Okşayan Rüzgar başlıklı yazı nazlı can tarafından 7.03.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.