Kolaysa asıl sevdaya

Asıl ki asil bilsin yürek kendini

Asla sorma da nedir bu bilmece

Kim bilir neyin nesi.

Dergâhı aşk şu sefil faninin

Hele ki mesken edinmişken gönül deryasını

Varsıl bir düzenin payidar düş bekçileriyiz

Her birimiz:

Sıfatsız, ithamsız yaratıları evren denen kilidin

Belki de kayıp anahtarı

Ne var ki bunda sevdikten sonra

Yüksünme asla,

Demek tek marifet aslında.

 

Kolaysa düş yakamdan ey aşk

Hadi sen de topla pılını pırtını

Kaybol gözden sanır mısın ki ilksin

Ve o ilk yenilgi ta ezelden.

 

Gülmek bu kadar mı yakışır insana

Varsın döküleyim salkım saçak

Hüzün ertesi yol bilmiş iken

Aşk denen çiçeği.

Konduramadım ismini bir türlü

Hicap yüklü olsa da gönül,

Ha bu gün ha yarın demek düştü payıma

Ve ertelemek hem aşkı hem hayatı.

 

Hicap yüklüyüm gittiğinden beri

Biraz demli biraz temkinli

Ve hayli öfkeli.

Aşkı mademki mızrap bildim

Hadi vur gönül telime

Ve söyle o şarkıyı.

 

Müşfik bir dokunuş aslında

Tahayyül ettiğim

Usul usul ve ansızın

İşlerken aşkı o gergef belki de

Düşlerimi yatırdığım

Zaman zaman yalıtıldığım.

 

Bilip bilmeden ve inkâr etmeden aslımı

Tüm varlığımla ve zafiyetlerim

Bir anlatının izdüşümü gerçek ve hayal arası tüm imge

Düşsel zafiyetlerimin yetisi aslında bildiğime inanıp

Unuttuğum ve unutturulduğum her bir hikâye

Hele ki adsız kahramanları yoldaş bildiğim

Her dostu sırdaş bellediğim.

 

( İnkar Etmeden Aslımı... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 9/22/2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.