En Çok Üşürken Ve Kuşlar Giderken
bir yüreğin yanılgısıdır acı
içime yağan yağmur /ömrümü dağıtan rüzgar olur
bir yaranın üstünde beklemektir vakit
gözlerim de bıçak kesiğidir her damla gözyaşı
dökülür usul usul
bu karmaşanın ve kalabalığın ortasında
yalnızlığımın adı
sadece anlatamamak olur
ayrılığın her bir harfi
bir tomurcuk gibi çoğalırdı aldatıldığı yerde...
duvarlar çökerdi üstüme
katlandıkça tutsaklığım
katlandıkça sevdam üst üste
ve ben hâlâ sana boşu boşuna inandıkça
bir sus payı yüzümde
ardından ölümü dökerdi kanlı bir ihtilalle
suskunluğum da sesini özlerdim
en çokta üşürken
kuşlar giderken
ve hüzün
her akşam üzeri göğsüme üşüşürken
çekmezdi bunca acıyı
yüreğimde ki korkunç uçurum
bir uzağa dalıp giderken
bir türkü ciğerimi deşerken
ve sessizce ağlarken...
İçini dök ey kalbim
dök içini yoksa çıldırırsın
en çokta hatırlarken
deli gibi özleyip ve hâlâ seni severken
dök içini ey kalbim
yapraklar düşerken
kuşlar giderken
ve bir şiirin daha ateşi
sensizliğimi sararken
yüzün artık benim için
başka bir kalbin hevesidir
adınsa artık
yüreğimin
sonsuza kadar çıkmayacak sadece bir lekesidir...
15:10 bu
içimin isyanına/öylesine /şimdi
(
En Çok Üşürken Ve Kuşlar Giderken başlıklı yazı
ACZ tarafından
20.11.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
