Online Üye
Online Ziyaretçi
Kadınlar vardı. Yüzlerinden okunurdu ayrılıkları. Gülen yüzlere bir çift ağlayan göz bırakmışlardı. Bırakmışlardı bırakmasına da , keşke götürdükleri, bıraktıklarından fazla olmasaydı.
Yitik kadınlardı böyle kadınlar. Ruhları, duyguları,kanları çekilmiş ama bir o kadar da her şeyden fazlasıyla var gibiydi.
Yitik kadınlar...
Gözlerinden düşen damlalar gibi,parmak aralarından akardı sadakat...
Göz ucuyla bakılamayacak,canı çekmiş gibi yutkunamayacak kadar uzaktı aşk yitik kadınlara.
Kalabalık ortasında yalnızlık değildi onların ki; yalnızlıklar kalabalığıydı omuzlarındaki! Ve sonra çöktü birer birer ; devşirme duyguların azınlık hayalleri.