Lacivert gecenin mavisinde gözlerim...
Dalar ummanına, ufuklar oluşur,uzaklara çok uzaklara bakıp buğulanır gözlerim.Özlem
rüzgarları başlar herkez uykudayken,savurur beni,duyguların diliyle hasret ülkesine.orda
hep hasretler yaşarlar.
Sevdanın resimleri kare kare,gözlerime çöker,pınarlarımdan başlayan
yağmurlarınla,yaprak yaprak sayfaları tüketirken,yorgun düşer yirmidokuz harf, geceler boyu. Ben
yorulmam hiç ,şiir selinde boğulup seninle doğmak adeta.Çok uzaklarda yaşayan birine
heyecanımla kalem kalem yazmak sevinci bu..
Hasret yağan gecelerimde her ayrı güne kalemimde senli günleri yaşamak adına seni
yazıyorum uzaklardaki ey sevgili. Gecenin sessizliğinde mürekkebim, lacivert gecenin
rengi gibi bitsede,sana özlemim hiç bitmiyor
Kokun siniyor mısralarıma,dize dize,özlediğimde sen
olursun beyaz sayfamın her satırlarında.
Yıldızlar gibi bin işık veren sevdan,gecelerimi güneş gibi aydınlatan sönmez ışığım oluyorsun.Sabah
güneşinle ışırım ışıl ışıl doğan güne !
Oya Gedik
Anı defterimden kalem kalem...
