başımdaki yastıktır mapusane

altımdaki döşek, üstümdeki nevresim

akşamın karanlığında aydınlanan ampuldür

yirmi beş voltluk soluk umutlardır

sabahı getirecek olan alıp götüren hasret...

 

akşam girdi mi mapusaneye tüm ranzalar onun

volta atılmaz bahçede beton zemin dinlenmede

bidon fıçı içinde yedi veren gülündür sükun...

 

akşam olunca mapusanede can sıkar

herkes aynı sevdadan muzdarip

herkes kendi adında

kadının adı Sevda

her sevdalı diğerini acemice kıskanır...

 

akşam indi mi mapusaneye

vurulup ölmek ister canım

süngüde kasatura, devriyede jandarma

dostluk çok, düşmanlık yok

vukuatsız gecede

benim canım hele vurulup ölmek ister...

 

( Akşam İndimi Mapusaneye... başlıklı yazı AliKemal tarafından 21.05.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu