Online Üye
Online Ziyaretçi
Mısralarına kefen sardığım bir şiir yazıyorum
Kış şiddete dönüşürken toprağımda
Sayıları unutulmuş mezar taşları yontuyorum mermerden
Seciyesi civanmert yiğitlerin başucuna….
Hazırlıksız üzüntüler düğümlenirken gazabımın deli çığlığına
mahşer tarihini nakşediyorum bin ah ile canhıraş matemime
küfran Celâlîleri sldırırken alçakça
öfkeler yüklüyorum yürek atışlarıma
seslerini dünyaya duyurduğum….
Artık soyunmak zamanıdır kefeninden mısraların
Dil anlatırken ölüm fermanını sözcüklerle
Kalemin yazdığı her türlü kadere eyvallahj;
Artık acılara bürünmüş fırtınalara teslim olmak zamanıdır….
Mısralarına nefret doladığım bir şiir yazdım…
Daha dün
Döl yatağını ardışık piçlerle dolduran
bir kahbeden doğmuştu toprağımda
Genlerine cibilliyetsizliği kaydedilerek.
Bu gün
Hainliği soyağacında asılı bin yaratık fışkırdı karanlığa
Bin yiğidin ayak seslerinden sinerek…
Dağların nefessiz doruklarında bin korku örttük üstlerine
Tozu dumanı kaldırdık ayaklarının altından
Yarasaların kanat çırpışlarına yükledik çığlıklarını
müzminleşmiş ceberut öfkelerini yakarak…
Söylemiştik ama inanmamışlardı
ihanetin bedeli kanla ödenir…