Online Üye
Online Ziyaretçi
Saçlarının her teli
hayata bağladı kukla şımarıklığımı.
Sonrası hep yalan şeyler...
Yalanlarla tükettim sensizliği.
Beceriksizce...
Ne zor şeymiş
her gün doğumunda
bir daha
sensizliğe doğmak!
Ve
tam da aklıma düştüğünde,
gece yarısını vururken çanlar,
bir balık gibi çırpına çırpına
bir daha ölmek...
Ne zor şeymiş sensiz ölmek…
Şiirlere doldurup tıka basa,
yazdım,
anlatamadım...
Laftan anlamıyor bu dangalak,
söyle şuna merhametim,
yok, söyleme, merhamet et;
tam da zırhlara büründüğü anında kederim,
tam da o sızının ayyuka çıktığı an,
hayali yetmezken yüreğime...
Ya da
merhamet etme,
bırak acıtsın acılar bir kez daha
tam da yüreğinin ortasından!
Artık ölmeli bu yaşlı adam,
zamanı geldi...