Hayata baktým, aynasýnda ömrün yüzüm mahzun, gönlüm kýrýk ve dahi ruhum dört bir yandan sarýlmýþ durumda göründü. Hani ben, özügür idim, altýndan da tasma olsa kabullenemezdim!... Heyhat, "Bu devran nice arslaný, kapý önünde zincirsiz baðladý da benim baðlanmam mý zor" deme nefsim, sýyrýl dünyanýn geçici nimetlerinden ve kimseye kul köle olma. Baðlanacaðýn tek dayanak noktan vardýr, senin.