Online Üye
Online Ziyaretçi
Vefa aradım yokluğunu hissettirmedi kitaplar
Sahte yüzlerde ayan beyan tebessüm
Ahde dair sözleşmem var insanlığa
Bırakmadım elden saygıyı, sevgiyi
Unutulmasın derim erdeme duyduğum hürmet
Bilinmese kadr u kıymeti düşündüğümün
Miras kalır sahiplenen olur yazılı hale gelirse
Ahde vefa kalmadı yaşadığım topraklarda
Kimliksiz suratlarda maskeler değişir her gün
Oturur şiir yazarak vakit geçirirken
Aşktan bahsedemem
Sevgilinin yanağından
Kirpiğinin tanesinden
Bilirim her insan yabancı kalamaz sevgiye
Gönül sözleştim ben insanlığa
Etrafımda çoluk çocuk ekmek bekler
Her akşam evin yolunu hayat arkadaşım bekler
Onlara her zaman derim ki insanlığa sevdamı
Ben insanım yalan söyleyemem
Ben insanım kandıramam süslü kelimelerle etrafımı
Siyasetçi değilim yanlış söz söyleyemem
Günü kurtarmam değil gailem ben diyemem
Bakma kendi halimdeyim içimden yer beni bitirir bu sevda
El bağlamak ölümüm olsun yaranmak adına hareket edemem
Kısmetimizde yazmak varsa avuç açıp başkasından ödünç fikir dilenemem
Ben kendi kimliğimle insanım kimseye yok kastım
Ne dil farklılığı ne inanç değişikliği ne ırk ne coğrafya
Edilmiş yeminim var Yaradanın yarattığına saygı esasken
Yeni biten yeşilliğe
Dalındaki yaprağa
Kayadan sızan suya
Kanat çırpıp uçan kuşa
Ömrü günle sınırlı kelebeğe
Yolunda giden yılan bile olsa
Ah keşke yaşasaydım bir dağ başında
Tabiatla kucak kucağa
Bu çağın Kızılderilisi olma adına yaşasam
Dedim ya insanlığa saygı esastır dünyamda
Anlatamam anlatamadım açıkça
Ben aykırıyım ondandır anlaşılmamam
Herkese yine saygı duyarım
Sevmeyen şahid olsun insanım