DOST VE YAREN OLMA ÖZLEMİ ÇEKEN SANCILI YÜREKLERE

........Çığlık çığlığaydı ruhum,gecenin gizemli koynunda nefeslenen uyku perim tedirgin olmuştu bu çığlıktan. Melül ve mahsundu,yavaşca süzülüverdi gözlerimden ve bir kelebek misali sessizce uzaklaştı odamdan.

ÇIĞLIK ÇIĞLIĞAYDI RUHUM.

Serseri bir seyyah gibi bir damla huzur aramaktaydı, bitap adımları gecenin koynunda çjğlık çığlığa kaybolmaktaydı.
Zaman gecenin 03`üne not düşüyordu yazısı silinmeyen kalemiyle ve gecenin bu derinliğinde yatağım iğneli bir fıçı olmuştu adeta, canım ruhum gibi feci yanmaktaydı.
Dışarda delişmen bir fırtına vardı.Öyle hoyrattı ki çatıdan çatıya sekmekte,elektrik ve telefon tellerine çığlıklar attırmaktaydı.
Ayın on dördüydü.Ay tüm karanlık kuytulara bir demet ışık hüzmesi bırakmakta, penceremden görebildiğim kadarıyla biraz ilerideki tepecikte sanki kıyamet kopmaktaydı.
Rüzgar en hüzünlü parçaları dillendiriyordu akordu bozuk sazıyla,bazen acılı bir çığlık katıyordu arasına,bir ıslık tutturmuştu hüzün ve isyan notalarıyla bestelenmiş; can çekişen insanlık anısına.

ÇIĞLIK ÇIĞLIĞAYDI İNSANLIK

Bu çığlıktan yüreğim paramparçaydı,her parçası bir başka diyardaydı,o kadar genişti ki bu diyarlar; sınırı kainat kadardı.
Oralarda bir yerlerde kokuşmuş vicdanlarca insanlık boğazlanmaktaydı.
Oralarda bir yerlerde masum vücutlar parçalanmaktaydı.
Oralarda bir yerlerde insanlık yargısız infazlarla yokluğa savrulmaktaydı.
Oralarda bir yerlerde mahremiyetleri gözardı ediliyordu kadınların.
Oralarda bir yerlerde vicdanlar kör,sağır ve dilsizi oynuyordu.
Oralarda bir yerlerde zalimler güler yüzlü maskeler takmaktaydı nursuz yüzlerine.
Oralarda bir yerlerde onurlar pazara çıkarılmış alınıp satılmaktaydı.İnsanlık adına her ne varsa yüz ağartan,serseri iştahlara kurban olarak sunuluyordu.
Oralarda bir yerlerde analar feryat ediyordu ve çoçuklar bu kadere şahit olarak sinelerine nakışlıyorlardı.

ÇIĞLIK ÇIĞLIĞAYDI YÜREKLER

Gecenin gizemli örtülerini sarıyorlardı yaralarına; hoyratça örselenmiş gönüller.Sancılarını gün yüzüne çıkarmaktan sakınıyorlardı özenle, bir onur tuğu gibi taşıyorlardı amansız dertlerini sinelerinde, sancılarının üzerine bir bombanın üzerine kapanırcasına abanıyorlardı kimseye zarar vermesin diye, fedaice.

ÇIĞLIK ÇIĞLIĞAYDI RUHLAR

Bu sessiz çığlık dayanılmaz kılıyordu yaşamayı,vede nefes almayı,sanki alınan her nefes kışkırtıyordu hücrelerdeki yangını,sanki ciğerler hicranı solumaktan dolayı lime lime olmakta, parçalanmaktaydı.

ÇIĞLIK ÇIĞLIĞAYDI LÜGATLAR

Bu serseri akışın doğurduğu sancıların çetinliği karşısında olanlara bir izah getirmekten aciz kalıyor,bu kesmekeşi anlataçak kelime bulamıyordu.

ÇIĞLIK ÇIĞLIĞAYDI MELEKLER

Göz yaşlarını tutamıyorlardı bu dramatik taplolar karşısında,gözlerinden sağdıkları hüzün yağmurlarıyla insanların çoraklaşmış vicdanlarını buseliyerek uyarmak istiyorlardı;ama nafile kapalıydı kapıları yüreklerin, kronik bir gaflet vardı.
Ruhumdaki sessiz çığlığı susturmam mümkün değildi bunca çığlığa ragmen,ben bu düşüncelerle çalkalanırken aydınlık ve karanlık zorlu bir kavgaya tutuşmakta,şafak küçük fiskelerle gecenin karanlık rahmine apaydınlık tohumlar bırakmaktaydı.
Bu sırada tüm şer bataklarını kurutacak derecede ümit ve çoşku dolu bir ses süzüldü içeriye pençeremden. Anladım ki bütün kainata hakim kadir-i mutlak biri vardı.
( Yüreğimdeki Sessiz Çıglık başlıklı yazı Asım KISBET tarafından 12/23/2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.