ARKADAÞ !  HAYDÝ  SÝZ  CEHENNEMLÝKSÝNÝZ,  BANA  NE  GAREZÝNÝZ  VARDI KÝ  BENÝ  DE SÜRÜKLEDÝNÝZ  CEHENNEME ? 

Yýl  1996-2004  Yýllarý  arasý  diye  baþlayalým  söze.

Yer  Sandýklý  Ýmam-Hatip  ve  Anadolu  Ýmam-Hatip  Lisesi.

Her  ne  kadar  1996-2004  yýllarý  arasý desem  de  bahsedeceðim  olay  özellikle  2000  yýlý  baþlarýnda  meydana  gelen  bir  olay.

Teknolojik  alet  olarak  sadece  tetris  denen  ve  özellikle  çocuklarýn  ellerinden  düþmeyen  minik  aletlerle  oynanan  bir  oyun  var.  Ancak  yavaþ  yavaþ  bilgisayar  da  hayatýmýza  girmiþ  vaziyette.

Okullarda  tetris  oynamak  yasak.  Tabii  ki  öðrencilere  yasak.  Onlarýn  ellerinden  alýyor,  öðretmenler  odasýnda  biz  oynuyoruz.  Akþam  evlerine  giderken  de  geri  veriyoruz.  Týpký  cep  telefonlarýnýn  ilk  zamanlarý  gibi yani…

Derken  o  sene (  1999  veya  2000 )   yanlýþ  hatýrlamýyorsam  cümle  öðretmen  milletinin  bilgisayar  kursundan  geçmesi  ve  bilgisayarý  öðrenmesi  yönünde  gelen  genelge  gereði  hepimiz iyi  kötü  bilgisayar  öðrenmeye  baþladýk.  En  öðrenemeyen  bile  en  azýndan  masa  üstünün  evimizin  ya  da  okuldaki  bir  masanýn  üstü  olmadýðýný,  ‘’pencere  aç’’  denince  evin  ya  da  okulun  penceresini  açmamýz  gerekmediðini, öðrenmiþtik.  Ben  gibi  bir  kaç  muzýr  ise  öncelikle  bilgisayarda  var  olan  oyunlarý  öðrenmiþtik  ki  bu  oyunlarýn  en  önemlisi  spider  solitare  ya  da  hearts  adý  verilen  sanal  kaðýt  oyunlarýydý.

Artýk  öðretmenler  odasýnda   boþ  saatlerimizde  iþimiz  gücümüz  sanal  kaðýt  oyunlarýydý  ki  meslek  dersi  öðretmenleri  de  bize  katýlýrdý  arasýra.

Böylece  mutlu mutlu  yeni  bir  oyuncak  bulmanýn  heyecaný  ile  boþ  saatlede  canla  baþla  sanal  kaðýt  oyunlarý oynarken  bir  iki  velinin  ‘’  Bu  nasýl  imam-hatip lisesi.  Öðretmenler,  öðretmeler  odasýnda  bilgisayarda  kumar  oynuyor’’  Diye  þikayet  etmesi  üzerine  idare  önce  velileri  ikna  yoluna  gittiyse  de vatandaþlara  laf  anlatmak  mümkün  olmayýnca  öðretmeler  odasýnda  bilgisayarda  oyun  oynamayý  yasakladý. Lakin ‘’  yasaklar  delinmek  içindir’’  Düsturuna  sýký  sýkýya  baðlý  olan benden  illallah  edince  bu  sefer  Müdürbaþyardýmcýsý  Azmi  Zorlu  marifetiyle  kaðýt  oyunlarý  bilgisayardan tamamen  sildirildi.

Amma  velakin  bana  söker  mi?

Bir  gün  okulun  aþçýsý  geldi  yanýma  (  Aþçý  Mehmet ) ‘’  Hocam  bana  da  þu  bilgisayarý  öðretsene’’  dedi.

Ýþte  burada  ayný  zamanda yýllar  sonra  bir  itirafta  bulunuyorum:

Aþçý  Mehmet’in  yanýma gelmesi  aradýðým  fýrsattý.

Mehmet’i  bilgisayar  baþýna  oturtup  bir  iki  bir  þeyler  gösterdim.  Haliyle  adamýn  iþi  gücü var.  O  kalkýp  gittikten  sonra  da  bilgisayarýn  belleðini  boþalttým  bir  güzelce.  Yani?  Yani  bilgisayar  doksanlýk  nenem  gibi  çöküverdi.

En  son  kim  ellemiþti  bilgisayarý:  Tabii  ki  aþçý  Mehmet.  Tüm  þimþekler  onun  üstünde  toplansa  da  bilgisayarýn  yeniden  kurulmasý  gerekiyordu  ve  Endüstri  Meslek  lisesinden  gelen  bir  öðretmen  arkadaþ  yeniden  kurarken  kulaðýna  ‘’  Hocam  bir  iki  de  oyun  at  þuna’’  deyince, kaðýt  oyunlarýnýn  yanýnda  daha  bir  çok  oyun  daha eklendi  bilgisara.

Yani  neticede  Azmi’nin  elinden  bir  þey  kurtulmadýðý  gibi  Sami’nin  elinden  de  bir  þey  kurtulmuyordu.

Neyse..Ana mevzuya  girelim  artýk.

Her  ne  kadar  meslek  dersleri  öðretmeni  arkadaþlar  da  bilgisayar  oyunlarý  oynasalar  da  onlar  genelde  satranç  hastasýydýlar.

Okul  Müdürü  Cevdet  Bulut,  Müdür  baþyardýmcýsý Azmi  Zorlu,  Meslek  Dersleri  Öðretmeni Cevdet  Akkaya  ve  yine  meslek  dersleri  öðretmeni  Ali  Uçar  baþ  satranççýlardý. Yani  Cehennemin  dört  atlýsý…( neden  böyle  dedim  az  sonra..)

Okul  yatýlý  bir  okul  olduðu  için  dersler  bittikten  sonra  bu  arkadaþlar  nöbetçi  olsun  veya  olmasýn   genelde  akþam  yemeklerini  evlerinde yedikten  sonra  ve  yatsý  namazýný  da  okulun  mescidinde  kýlmalarýný  müteakip müdür  beyin  odasýnda  kýyasýya  bir  satranç  maçýna  tutuþurlardý  ki  sormayýn.

Mesela  Cevdet  Bulut-  Cevdet  Akkaya  satranç  maçý  var  ben  nöbetçiyim.

- Müdür  bey !  Hava  çok  soðuk. Koloriferleri  yaksak  mý  dersiniz?
-He  he  heeee.  Demek  fili  yiyeceksin  ha?
-Yok  efendim  fil  filan  yeme  gibi  bir  arzum  ve  isteðim  yok.  Onu  da  nereden  çýkardýnýz?
-Þimdi  þuradan  veziri  oynattým  mý  iþin  bitik.
-Yani  müdürüm  tasarruf  yapayým  diye  milleti  soðuktan  dondurduðunuz  yetmiyormuþ  gibi  bir  de  kýrk  yýlda  bir  istekte  bulunduk  diye  üzerime  vezir  salacaksýnýz  ha. Hiç  yakýþtýramadým  size.
-Bence  atý  yürüt  sen?
-Anlamadým  efendim.  At  ne  alaka?  Hem  gecenin  bu  vaktinde  atý  nereden  bulayým  ki?
-Sami  Bey  bir  þey mi demiþtiniz?
-Hava  soðuk.  Kaloriferleri  yakalým  mý  demiþtim  müdürüm.
-Hýmmm  yakýn  madem  ama  fazla  ýsý  vermeyin.  Cevdet  Hocamýn  suyu  ýsýndý  da.  He he  heeee.

Ýþte  aynen  böyleydi  o satranç  müsabakalarý.

Zaman  zaman  meslek  dersi  öðretmeni  olmayan  arkadaþlardan  da  bu  maçlara  katýlan  olurdu  tabii  ki  ama  asýl  dörtlü  bu  ismini  saydýklarým  idi.

Bu  dörtlü  dýþýnda  diðer  meslek  dersi  öðretmenleri  ya  da  deðil,  az  buçuk  satrançtan  anlayanlar  da  genelde  seyirci  olurlardý.  Bana  gelince:  Nöbetçi  olduðum  zamanlarda bir  iki  saniye  öküzün  trene  baktýðý  gibi  bakar,  hiç  bir  þey  anlamadýðým  için  de  aþaðý  iner,  öðrencilerle  tv  seyrederdim  boþ  zamanlarda.  Zaten  genelde  etüddü,  yemekdi  derken  nöbetçilerin  pek  öyle  vakti  de  olmazdý ama  Sandýklý’da  hanýmlar  gündüz  yetmiyormuþ  gibi  geceleri  de  hanýmlar  arasý  günler  yaptýklarýndan  bizler  çaresiz  okula  ya  da  kýraathanelere  sepetlenirdik  ki,  kýraathaneye  gitmektense  okulda  beleþ  çay  içmek,  arkadaþlarla  satranç  arasý  iki  muhabbet  etmek  daha  hoþumuza  giderdi.

Velhasýlýkelam  gerek  oyuncu  olarak,  gerekse  seyirci  olarak  satranç  olayýna  bulaþmayanýmýz  yok  gibiydi.

O  deðil  de  üzerinde  bir  tek  iskambil  kaðýdý  bulunan  bir  öðrencimiz  olsa,  ya  da  zaman  zaman  yaptýðýmýz  kahvehane  baskýnlarýnda  bir  öðrencimiz  kahvede  görmüþ  olsak  ceza  veren  bizler  okulda  satrancý  öðrencilere  de  tamamen  serbest  etmiþtik  ki  zaten  yine  o  yýllarda  yanlýþ  hatýrlamýyorsam  her  okulda  Kültür  ve  Edebiyat,  Kýzýlay,  Yeþilay,  Spor  ve  Satranç  kollarý,  kurulmasý  mecburi  olan  kolladý ( Sonra bu  kollar  kulüp  oldu.  Þimdi  ne  diyorlar  bilmiyorum) 

Peki  nereye  varacaðým  dersiniz?

Efendim  biz   güya  özde  dini  öðreten  bir  kurum  olduðumuz  halde  meðer  komple  cehennemlikmiþiz  de  haberimiz  yokmuþ.

Mesela  Cevdet  Bulut,  okul  müdürü  olarak  baþ  cehennemlik  o,  ardý  sýra  bize  bilgisayarda  kaðýt  oynamayý  yasaklayan  müdür  baþyardýmcýsý  Azmi  Zorlu…Öðretmenler  lokalinde  bir  Allahýn  günü eline  kaðýt  ya  da  ýstaka  almayan Cevdet  Akkaya,  Ali  Uçar…Bunlar  baþ  cehennemlikmiþ.

Hemen  peþi  sýra  gelen  cehennemlikler  ise: ( Alayý  meslek  yani  din dersi öðretmeni)

Mesela  kendisi  de  az  buçuk satranç  bildiði  için  satranç  maçlarýný  dört  gözle  seyreden,  meraklý  Melahat,   Ýbrahim  Özer… O  deðil  de  bana  da  ‘’Sami  Hocam  iyi  bak,  at  veziri  yiyecek ‘’  dediðinde  ‘’Zýkkýmýn  kökünü  yesin.  Arpa,  saman  neyine  yetmiyor  da  koskoca  bir  veziri  yiyor’’  cevabým  üzerine  ‘’  Sen  galiba satrançtan  hiç  anlamýyorsun’’  Diyerek  bana  taþlarýn  hareketlerini  öðretmek  için  uðraþýrken  beni  de  cehenneme  sürüklemiþ  de  farkýnda  olmamýþým.

Daha  kimleri  sayayým  ki: Mehmet  Tetik,  Metin  Sözen,  Ziya  Bal,  Mustafa  Kolka,  Kemal  Þengül,  Baki  Pala,  alayý  cehennemlik üstelik de  bunlar  hep  din  dersi  öðretmenleri…Bir  o  kadar  da  diðer  branþ öðretmeni  var  cehennemlik  olan. 

Þimdi  nereden  mi  çýkarttým  bu  cehennemlik  olayýný?

Efendim,  Cübbeli  Ahmet  Hoca  fetvayý  verdi:  Aynen  þöyle  dedi:

‘’Satranç, tavladan  da  kumardan  da  beter. Satranç  oynamaktansa  ateþe  tutmak  daha  hayýrlý.  Oynayanlara  ölürken  kelime-i  þahadet  nasip  olmayabilir. Kaynaklarým  var (  Kaynaklarýný  da  söylüyor ) Bakmak  için  yanlarýna  oturanlarýn  bütün  sevaplarý  silinir. Tavla,  satranç,  çocuklarýn  oynadýklarý  ceviz  oyunu,  zar  oyunlarý,  Bunlarýn  yanlarýna  oturanlarýn  bütün  sevaplarý  silinir  ve  Allah’ýn  gazap  ettiði  kullardan  olurlar. Satranç  oynayan  lanetlenmiþtir.Oynayana  bakan  da  domuz  eti  yemiþ  gibidir. Satranç  ve  benzeri  þeyler  oynayacaðýna eline  tesbih  al, zikirmatik  var  onu  al  oyna. O  da  týk  týk  ediyor.’’

Evet  sevgili arkadaþlarým !

‘’  Bizim  kaðýt  oyunlarýmýza,  okeyimize  laf  eder  misiniz?  Aha  da  iþte  böyle  cehennemde  yanarsýnýz’’  diyeceðim  illevelakin  kendinizi  ateþe  attýðýnýz  gibi   ben  gibi  bir  garibaný  da  yaktýnýz.  Satrançýn  S  sinden  anlamadýðým  halde  sýrf  siz  oynarken  seyrettim  diye  ben  de  sizin  yüzünüzden  yanacaðým  iyi  mi? 

Hani  öte  tarafta  ‘’ O  oynamýyordu  sadece  seyrediyordu’’   diye lehime  þahitlik  yapsanýz  yine  de  kurtuluþum  yok. 

Oooofff  offff.  Ben  size  o  kadar  dedim  ‘’  Býrakýn  bu  satrancý,  gelin  lokale  okey  atalým’’  diye  ama  kulak  asmadýnýz  bana.  Bakýn  okeye  hiç  bir  þey  dememiþ  Cübbeli  hoca,  demek  ki  onun  bir  günahý  yokmuþ.  Þimdi  ‘’Ayýklayýn  pirincin’’  taþýný  desem,  pirincin  taþýný  ayýklamaya  dünden  razý olursunuz  da  iþ  iþten  geçti.   Kendinizi  yaktýðýnýz  gibi  daha  bir  sürü  zavallýyý  yaktýnýz. 

Neyse…Bundan  sonra  artýk  tevbe  edin  de  hep  beraber  dörtlü  okey  oynayalým.  Yoksa  vaziyet  kel  sayýn  hocalarým.  Demedi  demeyin  sonra.

Ha  ille  de  ‘’  Ben  okey  oynamam ‘’  Diyorsanýz  zikirmatikleriniz  benden.

Bu  arada…Siteden  ve  akþam  lisesinden arkadaþým Din  Kültürü  Öðretmeni  arkadaþým  Ýlyas  Kaplan  Hocam.  Haydi  sen  yýrttýn  yine.  Cübbeli  Hoca  bilgisayarda  oynanan  sanal  briçe  bir  þey  demedi.  Sakýn  sen  de herifin  aklýna  filan  getireyim  deme.  Ben  söylemem  merak  etme.

Þimdiiiiii.

Cübbeli  Ahmet  Hocayý  iyice  sinirlendirecek  ve  ‘’Vay  namussuz  kafirler  vay’’  Dedirtecek  bir  baþka  olaydan  daha  bahsedeyim  mi?

‘’  Bir baþka  olay  daha  mý  var?’’  Dediðinizi  duyar  gibiyim.

Var  efendim.  Hani  pek  bilinen  bir  rivayet  vardýr  Yavuz  Sultan  Selim  ile  Þah  Ýsmail  arasýnda  oynanan  bir  satranç  olayý.  Ayrýca  belki  tarihe  meraklý  arkadaþlar  bilirler  IV.  Murat  da  iyi  bir  satranç  oyuncusuymuþ.  Çok  iyi  bir  marangoz  olan  II.  Abdülhamit  aðaçtan  þahane  bir  satranç  takýmý  yapmýþ  filan…Lakin  bunlardan  da  önemlisi  Napoleon  Bonnaparte  ile  satranç  oynayýp  onu  yenen  Türk’ü  biliyor  muydunuz?

Yani  gördüðünüz  gibi  cehennemlikler  sadece  günümüzde  yaþamýyor.  Eskiden  de  varmýþ.

Napoleon  Bonnaparte  ile  satranç  oynayan  ve onu  yenen  Türk’ü  merak  ediyorsanýz  ‘’Hocam  onu  da  yaz  ‘’  Demeniz  yeterli…

RESÝM:  Maksat  Cübbeli  Hocaya  gýcýklýk  olsun  kabilinden  dünyanýn  en  pahalý  satranç  takýmý…

Özellikleri  ve  hikayesi  þöyle:

Dünyanýn en pahalý satranç takýmý, mücevher firmasý Boodles tarafýndan 2005 yýlýnda, Ýngiltere’de tasarlanmýþtýr. Saf altýndan ve platinden üretilmiþ satranç takýmýnda; elmas, zümrüt, safir, siyah ve beyaz inciler göz kamaþtýrýyor. 

 Tasarýmda 748 elmas, 73 zümrüt ve 146 safir kullanýlmýþtýr. Ayrýca atlar dýþýndaki her bir parçanýn ortasýnda, mücevher iþlemeli spiral detaylara yer verilmiþ. Oyunun en önemli taþý olan þahýn tasarýmýysa ayrýca dikkat çekiyor. 100.000 dolar deðerindeki þah tasarýmlarý, takýmdaki en büyük parça ve tam 165.2 gram aðýrlýðýnda. Tabi, böylesine deðerli bir takýmýn fiyat etiketi de ancak milyon dolarlarla telaffuz edilirdi. Tasarýmýn 9.8 milyon dolarlýk fiyatý, dünyanýn en pahalý satranç takýmý unvanýný almasýný saðlamýþ.