Ezber sandığımda saklı dün yitirdiğim düşlerim:

Patavatsızlığımın sancısı belli ki tehir ettiğim

Özlemlerden arda kalan son izlek:

Elleri hayli titrek bir mahkûmum işin aslı,

Yüreği tetikte,

İfrata kaçmaksa sevgiden,

Yalıttığım bir gölge de kabulüm,

Tüm hezeyanı yine bandıkça aşka

Kenarından köşesinden nasiplendiğim

Bir ömrü de delik deşik eden.

 

Sonram yok ki olsun aslım;

Öncemden de mağdurum,

Tıpası kayıp bir şişede yalnızlığım:

Örttükçe gece,

Zifiri mahrem bir imde

Kala kalmışlığım.

Az evvel uğurlamıştım oysa babamı:

Gelmeyeceğinin bilincinde sarıldım ellerine kaderin,

Yutkundum kerelerce,

Aldatıldığımı bile bile,

Hangi nokta ise hedef atışım,

Bil mukabil, dercesine eşrafım.

 

Gömdüm gömeli hayalleri,

Sonraları olmayan ucu yanık bedelleri,

Geldim geleli dünyaya nasıl da arsızım,

Sevgiden yana tüm derdim, derdim oysa:

Önce sağdıcım bildiğim gölgeme,

Geride kalanlar zaten hepten savdı sırasını,

İstikbalim belli ki mağduru olduğum mazimden

Tırtıkladığım hülasa bir name.

 

Adımdan sarkan bir hüzne,

Arkamdan olmasa da ağlayanım,

Gözyaşlarına kefilim, dercesine Tanrı:

Soyutlandığım hangi münevver istihbarat ise,

Takılı kaldığım bilinmezin yankısı.

 

Söz de verdim:

Tıpkı, sen gibi:

Hani gidip de döneceğini söylediğin o Pazar akşamı,

Teyit de etmiştin hem de yeminin

Çıkmışken arş-ı alaya:

Unuttun belli ki,

Canhıraş bir telaşla anmayı bıraktığın kim ise,

Yeter ki, ardından gelmeyi arz edeyim:

Hem şunun şurası kaç günlük dünya,

Ben, hepten pelte hayatın ırmaklarında,

Sudan çıkmış aciz bir balık rehavetinde,

Gizlendiğim metruk bilmecemde.

 

Boynum mademki ince kıldan,

Arındığım elemi keşke ellerimle baştan gömseydim:

En ırak ve en yankısız seyri özlemin,

Yine sabır taşım çatlamazdan önce:

Rahat uyu sen, yeter ki;

Hem eremediğim kerametin de son üyesiyim,

Bildiğin gibiyim aslında:

Çaldığımdan ziyade çaldırdığım umutlarım,

Umman enginliğinde bir garip kulum,

Sonradan görme bir dünyaya son misafir olsam da keşke,

Bağdaş kurduğum hüzne delalet onca şiiri

Giyinmişken hırka niyetine

Ve ucundan azıcık ısırdığım mutluluğa gebe mi

Yoksa devranda asılı bir hürmeti de

Konuk etmişken,

Görünmediğine kani o iki melek omzumda

Ve yakamda adın,

Ölmediğine de kâiniyim baba,

Dilimde de yok tek isyanım

Ezeli ve ebedi rahmeti bırakırken avuçlarına.

 



ŞİİRE ÖZEL ASLINDA VARLIĞIMIZI DAİM KILAN YİNE SEVGİ KADAR ÖZLEM YÜKLÜ İKEN KİM İSE KAVUŞULASI SADECE RÜYALARDA VE HAYATIN GİZEMİNDE BİR YÜK İKEN NASIL TAŞIDIĞIMIZ MEÇHUL...


( Bildiğin Gibiyim Aslında... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 14.01.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.