Mimlenmiþ sevgileri seviyorum iþin aslý sevmeye dair ömür bir de içimdeki hüznü seviyorum tüm kýrýlganlýðýmý pasif lora niyetine içen yorgun cümlelerimi de.

Huzur mesaisindeyim yine ve baðdaþ kuran ruhumun hani o karanlýk hutbesinde iblisin bir de onun mesai arkadaþlarýnýn… gerisini getirmek gibi bir niyetim yok zira gerisin geri kaçýyorum nerede rast gelsem.

Þimdi desem ki gibilerinden bir cümle kurmayý düþünüyorum ama desen ki, demeleri mi de maruz göreceðini bilip tünüyorum ürkek ve yorgun yüreðime.

Kalender meþrebiyim ömrün ve yüreðin yongasýnýn oysaki iklimler seriyorum ikilem yüklü mizacýma.

Ansýzýn yüzümü asabiliyorum kocaman bir tebessümün peþi sýra hele ki iþkillendiklerim karanlýðý mezhep, yalaný da meþk edineni.

Hoyrat bir bahar sabahý uyandýrýldýðým; nankör eþrafým hele ki sevgiyi çarçur etmenin getirdiði o özgüveni rütbe edinmiþken…

Sorsalar keþke ve ben de cevaplasam; neden, diye. Öyle ya; maruzatým sadece sessizlik bir de yorgun cümlelerimin çapasýný uzaklara salmýþken.

Dalýyorum uzun uzun çünkü alýnganým çoðu zaman.

Ve alýnýyorum da has bel kader.

Dün yoktum aslýnda bu gün de yoðum yarýn zaten ilgi alanýna girmiyor çoðu insanýn: Varsa yoksa hicap yüklemeleri benliðime.

Karanlýðý hiç mi hiç sevmedim zaten onlar da aydýnlýk ruhumu kabullenemediler gitti ve sürekli karaya boyuyorlar masumiyeti sonra da çalýp gidiyorlar yorgun zihnimin pembe düþlerini.

Kepenklerini ise bir indiriyorum bir kaldýrýyorum; töhmet altýnda kalmak neymiþçesine demelerim bile suç unsuru týpký yalanlarýn çýngýraklý yýlan gibi dönendiði eksenimde hani olur da bir bir ayýklarým kirini boykot edilenden ziyade cebelleþen varlýðým hele ki dünden razý ise aðlamaya yine de kurudu son zamanlarda göz pýnarlarým bu yüzden içime akan yaþlar yas tutup buduyor hayatýn kýrýk dallarýný, tünediðim ise sürekli uzayan o nidalarýn konduðu köhne dünlerim.

Öncesizliðim belki de sonramdan ayrýk yoksa an bellediðim mi yarýný itekleyen bir gölge kadar ihbar ederken iç sesimi? Bu yüzden sessiz cümlelerimi temize geçiriyorum hani olur da tutturduðum yolda aksamadan yürürüm usulca ve kimseler görmeden uçarým gönül penceremden ve konduðum hangi gönülse bir de tebessüm ýsmarlarým hemhal olduðum sevginin boyutsuzluðunda yeniden doðmaksa tüm telaþým…

Dirildiðim bir gün ertesi, bilmek yine ölümlü gecenin zifiri tecellisinde bir teselli bulmaksa yazmaktan geri duramadýðým yoksa o da mý bir beyanat yeniden ölmekse iþtigal ettiðim sonrasýnda tufan ve karanlýk bir de hakkaniyet yüklü bir hayata olan özlemim.

Yoksul cümlelerden medet umuyorum bir de dokuduðum el emeði göz nuru umutlarým. Tüm hezeyanlarýn üzerini örten yürekler biriktiriyorum ve usul yorgunluðumun telaþa düþtüðü iç sesim.

S/üzgün olmasý gereken o halet-i ruhiye kadar da sorumluyum sözüm ona bir de fazlasýyla tepeye diktiðim sancaðý yüreðin.

Üstü kapalý düþlerimin ürediði hayal teknem ise az sonra kopacak fýrtýnadan sað çýkma ihtimalinin neredeyse yok sayýldýðý.

Kayýp gölgeler kadar kadrajýma girmekten aciz peþine düþtüklerim.

Ha düþtü ha düþecek misal kýrýk heceleri onarma isteðim aslýnda baþka hayallerim de var boykot edilme olasýlýðýný düþünüp içime sýzan üstelik içten içe zehirleyen o peþine düþtüðüm cümleler belki de fazlasýyla onlar benim peþimde hani olur da yakalanýrým kuytuda ve esefle de üflerim içimdeki balonu sözüm ona sönecek hepten akabinde de güneþ de kaybolacak gibilerinden bir kaygýya nail olmuþken.

Sözü özü bir olmalý insanýn sanýrým bu cümleyi ilk ve son uygulayan zihniyetlerin mahsulü edindiðim ruh hali ve ansýzýn yüreðin de umudun ihlal edildiði.

Öðelerine ayýrmaksa ruhu ve bedeni, bir cümle zarafetinde nakþediyor hüzünlü ve sýkýlgan ruhum. Dediklerimden sorumlu olduðumun bilinci ile bilinçaltýndakileri de usulca kayýt altýna alýyorum bir de öncesizliðimin girdabýna takýlan yarýn ihtimalli mutluluk katsayým.

Biraz da piþman gibiyim bu aralar. Belki de külfet edinilesi yalanlarý sevmediðim içindir bu da sýfatlara önayak olan yargýlarý yine insan ýrkýnýn.

Þimdilerde ya da gelmesi muhtemel yarýnlarda ve unutmadan söylemeliyim ki kayýtsýz bir saðanaðýn da ýslattýðý çýplak ruhum. Sahici imgelerden kasýt oysa tüm gizlenmiþliðimi bir bir beyan ettiðim yazmakla mükellef olduðum hikâyeler. Mademki kendi hikâyemin senaryosundan muaf tutulmuþum en azýndan mutlu kahramanlarý olan hikâyeler dökülmeli kalemimden bu minvalde övündüðüm hüzne nasipmiþ yazmadýklarým hatta yazarken bile bihaber olduðum gidiþat.

Öbek öbek duygularla sarýlý kâinat biraz da ötekileþtirilmemizin uzantýsý iken büründüðümüz sessizlik sanýrým genele mal etmek bir yerden sonra pek de önem arz etmiyor zira varlýðýn eþkâli sadece iç ses ile doðru orantýlý tabii ki de dýþ sesin kayýt altýnda olmadýðý nerede görülmüþ?

Süsü olmayan bir kadýndan korkmalý belki de ya da nidalarý olmayan bir þehir kadar yalnýzsa insan.

Sessizlik de iþin cabasý hele ki için öznel ritminde bir kaos yaþanýyorsa ve susuyorsa insan…

Sükût ikrardan deðil her zaman belki de zamane yanýlgýlarýmýz.

Bir söyle bin iþit hatta söylemesen de iç sesin vebali iken bir de geniþ meþrebinde tükettikleri insanlarýn.

Dýþ ses her halükarda hazýr ve nazýr beklemede oysaki dandik bir söylemdense sükûtun huzura meylettiði.

Kara izlekler ama rüyalar hep mavi ve pembedir.

Siyah asaletin simgesi idi vakti zamanýnda gelin görün ki vicdan muhasebesi yapmaz olduðumuzdan bu yana siyahý da içselleþtirdik.

Kýrýk rozetime gidiyor elim ama bilemezler asýl kýrýk nerede.

Bazen kocaman bir tebessüm oysaki bilinmez gözlerin neden kan çanaðý olduðu.

Dolu dolu gözlerin belli ki göz nezlesine rast geldiði nakþeden oysaki susmalarýn sunumu konuþan gözlerimdeki nem.

Zaman aþýmýna uðrar mý insan?

Hem de nasýl.

Ya kopmak nedir en nadide bileþke iken hayatla aramýzdaki o uzun köprü?

Asma köprülerin dahi daha saðlam temeli varken sormayýn gitsin nedendir bunca yorgunluk hele ki Sýrat Köprüsünü yeryüzünde yürüme ihtimali üstelik sayýsýz kere ve ölümlerin de en acýklý seyri yüreðin her düþtüðü ateþi yok sayan hak malikleri.

Defolu bir kimlik kimine göre ve randýman almayan bir ruh:

Öyle ya eþkâlim de iþtigal ettiðim de en haksýz sunum kiminin nezdinde boþ bir sayfa kadar aciz ve kusurlu addedilen…

Emsalsiz sevdam yine o boþ beyaz sayfaya iç dökümüm üstelik bir ömür yýðdýðým içimin kýrýntýlarý bana dair ve yine dermaný yazmak iken kaygý dolu benliðin de özünden damlayan ve þahsýna münhasýr satýrlar ne de olsa taklit yoluyla ve nefreti de katýk yapan benliklerin sadece iç çürümesine dair iken geliþtirdiði o taktik üstelik öncelikle dönüp de kendine bakmasý gerekirken insanýn…

Boyutsuzluðumuz mademki tecelli etmiþ Yaratan tarafýndan nedir bunca hüküm nedir bunca sýrasýný savan gelsin buyursun misali bir yalnýzlýðý bile yerlerde süründüren kayýp güruhlarýn akýl bekçisi mazeretler ki sarmalýnda duygularýn en içi boþ tebessüm addedilmekte yürek iken kimine göre kaportasý çoktan gözden düþmüþ bir isyan kadar da gereksiz.

Kimlikler sorgulanmak için deðil ki ve yürek de içi boþ bir sýzý deðil üstelik her anlamda gözler önüne serilen sersem sepelek cümlelerim bazen bayat ekmek kadar kutsal bazense evren kadar ucu bucaðý olmayan serpintiler taþýrken bir boyuttan diðerine ve gün ve gün asýlý kaldýðým bazense yorgunluðumun dahi miadý dolmuþken…