Þiirin hikayesi:

Yazmak gerçekten de eþsiz bir rutin, bir kehanet belki de ve bir sonraki satýrý tahmin dahi edemediðimiz.

Bu, gerçekten de yürek iþçiliði bu yüzden yürekte ve zihinde ne ise kayýtlý, bir bir gün yüzüne çýkýyor aslýnda çýkmalý da.

Olmuyor yazmadan olmuyor. Azýcýk ara verdim hatta bitirmiþtim kendimce.

Asla iyiyim, deme hakkým yok ki olmamalý da iþte bu yüzden en çok kendimi ve yazdýklarýmý sorguluyorum zira bilginin ve duygularýn sunumu yine sonsuzluðun minvalinde.

Mademki yeterli deðilim yetinmemeliyim yazdýklarýmla ve okuduklarýmla zira aþkýn pençesinde bir rüya görmek yazma aþký üstelik durmaksýzýn tecelli eden en aykýrý þarký iken satýrlara döþediðim.

Zamansýzlýðý rötuþluyorum amansýz bir düþ’ün pençesinde…

Düþ özürlü olmayý dilerdim öncesinde,

Kayýp bir sandal misali

Her imgem çýkmýþken ayyuka,

Sezilerin ritminde baðnaz bir güfte olmak adýna mý olmalý

Yoksa tüm serzeniþ?

Yine vakýf olduðum tanrýsal bir dokunuþu nasiplenmek

Bazý bazý mil çektiðim ömrün kaygan gözlerine:

Kaykýlmýþlýðým gün gibi aþikâr,

Yaralarýn da yaren bildiði bir güce emsal þu yalnýzlýðým:

Arýttýðým gölgelerde nasiplendiðim bir gün nazarýnda

Gümbürtüye giden ölümlü sevdalarým…

Hýrkasýný giyindim yine

Terennüm yüklü miladýmýn da öncesi

Doðmamamýþlýðýmla rest çektiðim bilinmezin

Kaypak siluetinde

Bir fani tadýnda mý olmalý sevda?

Bir gün var bir gün yokmuþçasýna,

Hele ki sivrilen yetilerimin girizgâhýnda

Bir de üstünü örttüðüm güncemde saklý tuttuðum

Meþrebi yitik peþrevi þiirin,

Sandýðýmdan da öte sanrýlarýn olmazsa oluru

Pekiþen bir hüviyet yine müzmin hüznün de

En aykýrý müridi

Üstelik bir gölge kadar kayýtsýzlýktan almýþken payýný

Hatta ve hatta devinen rotasýnda

Dinginliðin de özleminde

Dirilmeyi temenni ettiðim bakir bir yürekte

Saf tutmak adýna

En aykýrý aþký kayýp belleyip de

Kaybolmalarýn tadýnda nice gel-git

Hani olur da;

Bir gün biter bu özlem…